Баранавіцкая вобласць

Бара́навіцкая вобласць — адміністрацыйная адзінка на тэрыторыі Беларускай ССР, існавала з 4 снежня 1939 па 8 студзеня 1954, калі была скасавана падчас працэсу ўзбуйнення абласцей. Адміністрацыйны цэнтр — горад Баранавічы.

Баранавіцкая вобласць
Баранавіцкая вобласць
Краіна
Уваходзіць у Беларуская ССР
Адміністрацыйны цэнтр Баранавічы
Дата ўтварэння 4 снежня 1939
Дата скасавання 8 студзеня 1954
Афіцыйная мова руская, беларуская
Баранавіцкая вобласць на карце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

правіць

Першапачаткова на месцы Навагрудскага ваяводства пасля далучэння Заходняй Беларусі да БССР плаваналася ўтварыць Навагрудскую вобласць з цэнтрам у Навагрудку. Такая прапанова маецца ў пастанове ЦК КП(б)Б «Пра вобласці і абласныя цэнтры Заходняй Беларусі» ад 19 лістапада 1939 года[1], пры гэтым яшчэ 2 лістапада было створана ўпраўленне НКУС па Навагрудскай вобласці[2][3]. Аднак пазней было вырашана цэнтр вобласці размясціць у Баранавічах, і 4 снежня 1939 года сярод іншых абласцей на тэрыторыі Заходняй Беларусі была ўтворана і Баранавіцкая вобласць.

Пасля ліквідацыі вобласці адміністрацыйныя раёны ўвайшлі ў склад Брэсцкай, Гродзенскай, Мінскай і Маладзечанскай абласцей. Горад Баранавічы ўвайшоў у склад Брэсцкай вобласці.

Адміністрацыйны падзел

правіць

Першапачаткова вобласць дзялілася на 8 паветаў: Баранавіцкі, Валожынскі, Лідскі, Нясвіжскі, Навагрудскі, Слонімскі, Стаўбцоўскі і Шчучынскі. У 1940 паветы былі скасаваныя, а вобласць падзялілі на раёны: Быценскі, Валеўскі, Васілішкаўскі, Валожынскі, Воранаўскі, Гарадзішчанскі, Дзятлаўскі, Жалудоцкі, Зэльвенскі, Івянецкі, Іўеўскі, Клецкі, Казлоўшчынскі, Лідскі, Любчанскі, Ляхавіцкі, Мірскі, Мастоўскі, Нясвіжскі, Навагрудскі, Навамышскі, Радунскі, Слонімскі, Стаўбцоўскі, Шчучынскі і Юрацішкаўскі. У канцы года Валеўскі раён быў перайменаваны ў Карэліцкі.

У 1954 у Гродзенскую вобласць былі перададзеныя Васілішкаўскі, Воранаўскі, Жалудоцкі, Зэльвенскі, Іўеўскі, Лідскі, Любчанскі, Мірскі, Мастоўскі, Радунскі і Шчучынскі раёны, а Валожынскі, Івянецкі і Юрацішкаўскі раёны адышлі да Маладзечанскай вобласці, Нясвіжскі, Стаўбцоўскі, Клецкі ўвайшлі ў склад Мінскай вобласці.

Зноскі

  1. Елизаров С. А. Административно-территориальное деление западных областей БССР (сентябрь 1939 — июнь 1941 гг.)(руск.) // Подготовка педагогических и научных кадров историков и развитие исторической науки в Беларуси : Материалы Республиканской научно-практической конференции, 30 сентября 2004 г. — Гродно: ГрГУ, 2005. Архівавана з першакрыніцы 23 сакавіка 2017.
  2. Кокурин А. И., Владимирцев Н. И. Глава 5. Органы НКВД-МВД по борьбе с бандитизмом и вооруженным националистическим подпольем (1939—1953 гг.)(руск.) // НКВД-МВД СССР в борьбе с бандитизмом и вооруженным националистическим подпольем на Западной Украине, в Западной Белоруссии и Прибалтике (1939-1956). — М.: Объед. ред. МВД России, 2008.
  3. Барановичская область(руск.) // Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898 — 1991.