Белалобая гусь

	Белалобая гусь
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Жывёлы
Падцарства:	Эўметазоі
Без рангу:	Двухбакова-сіметрычныя
Без рангу:	Другаснаротыя
Тып:	Хордавыя
Падтып:	Пазваночныя
Інфратып:	Сківічнаротыя
Надклас:	Чацвераногія
Клас:	Птушкі
Падклас:	Нованёбныя
Атрад:	Гусепадобныя
Падатрад:	Anseres
Сямейства:	Качыныя
Падсямейства:	Гусіныя
Трыба:	Anserini
Род:	Гусі
Від:	Белалобая гусь
Міжнародная навуковая назва
	Anser albifrons (Scopoli, 1769)
Ахоўны статус
	Выклікаюць найменшыя асцярогі; IUCN 3.1 Least Concern : / 22679881
ITIS	175020
NCBI	50365
EOL	1048438
FW	335665

Белалобая гусь (Anser albifrons) — птушка з роду гусей сямейства качыных.

АпісаннеПравіць

Белалобая гусь блізкая па знешнім выглядзе да шэрай гусі, але крыху драбнейшая. Яна мае бурую афарбоўку цела, жывот бялёсы з чорнымі плямамі, некаторыя пёры ў крылах таксама белыя. Дзюба ружовая. У аснове дзюбы белая пляма, за якое від і атрымаў назву. Маладыя асобіны белай плямы на ілбе і плям на жываце не маюць. Маса белолобай гусі вагаецца ад 2 да 3,2 кг. Даўжыня цела 62-78 см, размах крылаў 125-165 см. Самка меншая за самца.

РаспаўсюджаннеПравіць

Белалобая гусь гняздуецца ў тундры Еўразіі, Грэнландыі і Паўночнай Амерыкі. Гусі з Еўропы зімуюць ля Міжземнага, Чорнага і Каспійскага мораў. Ляціць таксама ў Сярэднюю Азію, Індыю, Кітай, Карэю і Японію.

Насяляе кантынентальныя вадаёмы сярод кусцікавай тундры; у паслягнездавы перыяд: марскiя ўзбярэжжы, а таксама стэпы i сельскагаспадарчыя палi паблiзу вялiкiх вадаёмаў.

Асаблівасці біялогііПравіць

Гняздо звычайна сярод травянiстай раслiннасцi, няроўнасцей тэрыторыi, неакуратна высланае сухой раслiннасцю i пухам.

Яйкi (4-6) часта амаль элiптычныя, белыя з жаўтаватым або шэрым адценнем. Памеры: 81 х 54 мм

ПадвiдыПравіць

Адрозніваюцца 2 падвіды:

А. а. аlbifrons — паўночная Расія,
A. a. flavirostris — Грэнландыя.

ЛітаратураПравіць

Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. ISBN 83-01-13187-X