Беніца (гміна)
Гміна Беніца (польск.: Gmina Bienica) — колішняя вясковая гміна, якая існавала да 1939 года на тэрыторыі Віленскай зямлі, Віленскага ваяводства Польскай Рэспублікі (цяпер тэрыторыя Беларусі). Сядзіба размяшчалася ў Беніцы[2].
| Беніца | |
|---|---|
| польск.: Gmina Bienica | |
| Краіна | |
| Уваходзіць у |
да 1927: Ашмянскі павет 1927—1939: Маладзечанскі павет |
| Уключае | 9 грамад |
| Адміністрацыйны цэнтр | Беніца |
| Дата ўтварэння | 1922 |
| Дата скасавання | 1939 |
| Насельніцтва (1928) | 12 391[1] |
| Плошча | 175,3[1] |
.svg){kind=small}
Першапачаткова гміна ўваходзіла ў склад Ашмянскага павета ў Віленскай губерні. 7 чэрвеня 1919 года ўвайшла ў склад утворанай пад Цывільным упраўленнем Усходніх зямель Віленскай акругі[3], якая 9 верасня 1920 перайшла пад кіраўніцтва Упраўлення прыфрантавых і этапных тэрыторый[4]. У сувязі з узнікненнем Сярэдняй Літвы 9 кастрычніка 1920 гміна разам з паўночнай часткай Ашмянскага павета апынулася ў яе складзе[5][6]. 13 красавіка 1922 года гміна ўвайшла ў склад польскай Віленскай зямлі[7], ператворанай 20 студзеня 1926 года ў Віленскае ваяводства[8].
1 красавіка 1927 года гміна ўвайшла ў склад новаўтворанага Маладзечанскага павета таго ж ваяводства[9]. 1 красавіка 1929 года з гміны Беніца перададзены 12 населеных пунктаў у склад гміны Войстам Вілейскага павета[10].
У лістападзе 1939 года павет уключаны ў склад БССР, скасаваны 15 студзеня 1940 года разам з гмінамі.
Зноскі
- ↑ а б [1]
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej — podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
- ↑ Dziennik Rozkazów z 1920 r. Nr 35, poz. 753
- ↑ Adam Janusz Mielcarek: Podziały terytorialno - administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2008.
- ↑ Dz. Urz. TKR
- ↑ Dz. U. z 1922 r. Nr 26, poz. 213 — Art. 8.
- ↑ Dz. U. z 1926 r. Nr 6, poz. 29
- ↑ Dz. U. z 1925 r. Nr 67, poz. 472, зменены Dz. U. z 1926 r. Nr 26, poz. 158, зменены Dz. U. z 1927 r. Nr 8, poz. 62
- ↑ Dz. U. z 1929 r. Nr 14, poz. 119