Беспарадкі ў Косаве (2008)

(Пасля перасылкі з Беспарадкі ў Косава (2008))

Беспарадкі ў Косаве ў 2008 годзе — масавыя беспарадкі, якія рушылі за абвяшчэннем незалежнасці Рэспублікі Косава 17 лютага 2008 года. Хваляванні ініцыявалі косаўскія сербы, што выступалі супраць аддзялення ад Сербіі. Апазіцыйныя сілы спрабавалі захапіць важныя аб’екты інфраструктуры і памежныя заставы. Беспарадкі закранулі ў асноўным Паўночнае Косава, дзе пераважалі сербы.

Беспарадкі ў Косаве
Частка Пратэсты супраць незалежнасці Косава (2008)
Карта Косава з пазначэннем паўночных раёнах, дзе пераважае сербскае насельніцтва. Дадзеныя вобласці сталі цэнтрамі хваляванняў 2008 года.
Дата 17 лютага19 сакавіка 2008
Месца Рэспубліка Косава Часткова прызнаная дзяржава Рэспубліка Косава / Сербія Непадкантрольны сербскім уладам Аўтаномны край Косава і Мятохія
Прычыны абвяшчэнне незалежнасці Косава
Мэты уз’яднанне Косава з Сербіяй
Характарыстыка • мітынгі[1], байкоты, звальненні, забастоўкі[2][3][4][5][6], непадпарадкаванне[7]
Вынік
  • • навядзенне парадку ў Паўночным Косаве[11]
  • • асобныя здарэнні працягваліся[12][13]
Бакі канфлікту
 Рэспубліка Косава:

Этнічныя групы:

Замежныя сілы:

Арганізацыі:

Этнічныя групы:

Прафесійныя групы:

Страты
Арганізацыя Аб’яднаных Нацый Украіна 1 забіты, 14 параненых[8][9]
Арганізацыя Аб’яднаных Нацый Польшча 27 параненых[8][9]
Арганізацыя Аб’яднаных Нацый 20 параненых[8][9]

Арганізацыя Аб’яднаных Нацый некалькі аўтамабіляў пашкоджаны[8][9][10]
НАТА 1 грузавік пашкоджаны[8][9]

Сербія 70 параненых[8][9], некаторая колькасць арыштаваных[20]

Напружанасць на поўначы ўзмацнілася, калі 14 сакавіка сербы захапілі будынак суда ААН у Мітравіцы, пасля чаго ў сітуацыю ўмяшаліся сілы НАТА[8].

Перадгісторыя правіць

Доўгатэрміновая напружанасць паміж албанскім і сербскім насельніцтвам Косава паўплывалі на падзел правінцыі па нацыянальнай прыкмеце ў выніку міжэтнічнага гвалту, кульмінацыяй якога стала Косаўская вайна 1998—1999 гадоў у межах больш шырокіх рэгіянальных Югаслаўскіх войнаў. Баявыя дзеянні скончыліся ваенным умяшаннем НАТА. Замежныя інтэрвенты прымусілі ўлады Югаславіі2006-м яна канчаткова распалася на Сербію і Чарнагорыю) вывесці свае войскі з рэгіёна. Край стаў кіравацца пад міжнародным пратэктаратам. Мясцовыя албанцы змаглі дамагчыся стварэння ўласнай дзяржавы на гэтай тэрыторыі, што ішло ў разрэз з інтарэсамі сербаў, якія не хацелі аддзялення. Абвяшчэнне незалежнасці Косава адбылося 17 лютага 2008 года.

Байкот урада Косава правіць

У адказ на абвяшчэнне незалежнасці Косава, мясцовыя сербы, якія выступалі супраць суверэнітэту рэгіёна, з мэтай барацьбы з косаўскім сепаратызмам і абаронай сербскай абшчыны, стварылі Асамблею косаўскіх сербаў[10]. Сербская Праваслаўная Царква ў Косаве заявіла, што не будзе ўступаць у нейкія кантакты з урадам РК і любой дзяржавай, якая прызнае яе незалежнасць[18].

Пазней прадстаўнік Белграда паведаміў, што Сербія мае намер стварыць «асаблівыя паліцэйскія атрады» ў Косаве, з мэтай утрымаць суверэнітэт над вобласцю[10]. Пасля гэтага ў Паўночным Косаве частка супрацоўнікаў сіл бяспекі спыніла падпарадкоўвацца ўраду ў Прышціне, выконваючы ўказанні толькі сербскага ўладаў[7].

Неўзабаве ў краі больш за 200 супрацоўнікаў паліцыі звольніліся з праваахоўных органаў, адмовіўшыся падпарадковацца ўраду ў Прышціне[5][6].

3 сакавіка байкоты, звальненні і забастоўкі пачаліся ў асяроддзі работнікаў чагунак Косава[2][3][4].

Супрацьстаянне ў Мітравіцы правіць

На наступны дзень пасля абвяшчэння незалежнасці Косава, дзве выбухныя бомбы ў горадзе Мітравіца пашкодзілі некалькі аўтамабіляў ААН. На шчасце, ніхто не пацярпеў[10]. 3 сакавіка па офісе арганізацыі ў паўночнай частцы горада быў адкрыты агонь са снайперскай вінтоўкі, пацярпелых не аказалася[23].

14 сакавіка, пасля правядзення шэрагу мітынгаў, сотні пратэстоўцаў уварваліся ў будынак суда ААН[1]. Перамовы афіцыйных асоб арганізацыі з сербамі аб спыненні пратэстаў і беспарадкаў не ўвянчаліся поспехам, і раніцай 17 сакавіка паліцыя ААН, пры падтрымцы НАТА, штурмавала будынак[21]. Частка пратэстоўцаў была затрымана[20]. Затым рушыў услед шэраг сутыкненняў, якія доўжыліся да поўдня. Адзін паліцыянт ААН з Украіны быў забіты, 70 сербаў і 61 міратворац ААН і вайскоўцаў НАТА былі паранены, адзін аўтамабіль ААН і адзін грузавік НАТА пашкоджаны. Сярод параненых міжнародных сіл было 27 польскіх і 14 украінскіх паліцэйскіх, а таксама 20 французскіх вайскоўцаў. Паліцыя ААН выйшла з паўночнай часткі Мітравіцы, пакінуўшы гэты раён пад кантролем сіл НАТА[8][9].

19 сакавіка паліцыя ААН вярнулася ў паўночную частку Мітравіцы разам з паліцыяй Косава, у той час як вайскоўцы з НАТА ўсё яшчэ кантралявалі бяспеку ў будынку суда і ў цэлым на поўначы Косава. У наступныя дні горад перайшоў пад поўны кантроль Прышціны[11].

Наступныя здарэнні правіць

28 сакавіка паліцэйскі кантрольна-прапускны пункт у паўночнай частцы Косава, на якім працавалі сербскія афіцэры, падвергнуўся абстрэлу з аўтаматычнай зброі. Напад учынены жыхарамі албанскай вёскі Кашутава, на поўнач ад Мітравіцы[12].

26 чэрвеня ў вёсцы Баравойце, недалёка ад горада Камяніца, прадстаўнікі мясцовай абшчыны сербаў і цыган забарыкадавалі дарогу ў знак пратэсту супраць будаўніцтва мячэці, санкцыянаванай мясцовым урадам. Каля 100 албанцаў з другога боку барыкады пачалі закідваць пратэстоўцаў камянямі[13].

Міжнародная рэакцыя правіць

  •   Рэспубліка Косава: Пітэр Фейт, міжнародны грамадзянскі прадстаўнік у Косаве і пасланец ЕС у Косаве, абвінаваціў Сербію ў спробе «сапсаваць адносіны» паміж косаўскімі албанцамі і косаўскімі сербамі. Фейт дадаў, што міжнародная кіруючая група, створаная для кантролю за рэалізацыяй незалежнасці Косава, «не пацерпіць падзелу», таму што «раздзел гэтай краіны не прадугледжаны і не будзе прыняты намі». Прэм’ер-міністр Косава Хашым Тачы заявіў на сумеснай прэс-канферэнцыі з Фейтам, што «функцыянаванне паралельных інстытутаў недапушчальна»[17].
  •   ЗША: памочнік дзяржсакратара Даніэль Фрыд заявіў, што рэакцыя Косава на «правакацыі на поўначы» пацвярджае рашэнне ЗША прызнаць Дэкларацыю незалежнасці Косава[15]. Дзяржсакратар Кандаліза Райс заклікала сербскіх лідараў аказаць ціск на сербскую абшчыну ў Косаве, каб пазбегнуць «правакацыйных дзеянняў» пасля сутыкненняў у Мітравіцы 17 сакавіка[14].
  •   Еўрапейскі Саюз: чыноўнікі ЕС заклікалі МААНК забяспечыць бяспеку межаў Косава. Хутка туды прыбыла місія Саюза на чале з міністрам замежных спраў Нідэрландаў Максімам Ферхагенам, які заявіў, што яны хочуць пазбегнуць «мяккага падзелу» дзяржавы[16].
  •   Сербія: прэзідэнт Барыс Тадзіч абвінаваціў міжнародныя сілы ў Косаве ў выкарыстанні «празмернай сілы» і папярэдзіў пра «эскалацыю беспарадкаў на ўсёй тэрыторыі правінцыі» пасля сутыкненняў у Мітравіцы з-за захопу судоў ААН[8]. Прэм’ер-міністр Сербіі Ваіслаў Каштуніца заявіў, што ягоны ўрад праводзіць кансультацыі з Расіяй аб сумесных кроках па спыненні «ўсіх формаў гвалту супраць косаўскіх сербаў», і абвінаваціў НАТА ў «правядзенні сілавой палітыкі супраць Сербіі». Паведамлялася, што крокі могуць уключаць размяшчэнне расійскіх войскаў на поўначы рэгіёну[19]. Міністар па справах Косава Слабадан Самарджыч сказаў пратэстоўцам: «Мы будзем абараняць вас так жа, як мы абараняем сербаў у Сербіі»[20].
  •   Расія заклікала аднавіць перамовы аб статусе Косава, заявіўшы, што беспарадкі былі вынікам аднабаковага абвяшчэння незалежнасці гэтай тэрыторыі[21].
  •   ААН: Генсек Пан Гі Мун асудзіў напады на сілы ААН і НАТА пасля сутыкненняў 17 сакавіка і заклікаў «усе абшчыны праяўляць спакой і стрыманасць»[16].
  •   Балгарыя: Міністэрства замежных спраў Балгарыі выступіла з заявай, у якім выказала занепакоенасць беспарадкамі і заклікала сербаў у Косаве пазбягаць гвалту[24].
  •   Аўстрыя: Міністр замежных спраў Урсула Пласнік заклікала ўлады Сербіі і косаўскіх сербаў садзейнічаць бяспекі ў рэгіёне, дадаўшы: «Урад Сербіі неаднаразова абяцаў ўстрымлівацца ад гвалту як палітычнага інструмента»[25].
  •   Боснія і Герцагавіна: Міларад Додзік, прэм’ер-міністр Рэспублікі Сербскай, заявіў, што прымяненне сілы супраць сербскіх дэманстрантаў у паўночнай частцы Косава было «недарэчным, якой бы ні была прычына для гэтага»[22].

Гл. таксама правіць

Заўвагі правіць

  1. а б "Kosovo Serbs seize UN courthouse". BBC News. 2008-03-14. Архівавана з арыгінала 2008-03-17. Праверана 2008-03-14.
  2. а б в "Serb railway workers stop train in northern Kosovo". Xinhua. 2008-03-03. Архівавана з арыгінала 2012-10-17. Праверана 2008-03-03.
  3. а б в "UN 'reclaims' Kosovo rail line". BBC News. 2008-03-05. Архівавана з арыгінала 2008-03-09. Праверана 2008-03-07.
  4. а б в "No agreement between Serbian Railways, UNMIK". B92. 2008-03-06. Архівавана з арыгінала 2008-03-11. Праверана 2008-03-07. {{cite news}}: Невядомы параметр |dead-url= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка); Пададзена больш чым адно значэнне |archivedate= і |archive-date= specified (даведка); Пададзена больш чым адно значэнне |archiveurl= і |archive-url= specified (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.
  5. а б в "Serb police officers in Kosovo demand return to UNMIK command". Southeast European Times. 2008-03-02. Архівавана з арыгінала 2008-03-24. Праверана 2008-03-03.
  6. а б в "Kosovo Serb Police 'Intimidated'". Balkan Insight. 2008-03-06. Архівавана з арыгінала 2012-05-31. Праверана 2010-10-20.
  7. а б в "Serb police in Kosovo reject Albanian command". Reuters. 2008-02-29. Архівавана з арыгінала 2020-11-21. Праверана 2008-03-03.
  8. а б в г д е ё ж з і к л м н "Kosovo clashes force UN pullout". BBC News. 2008-03-17. Архівавана з арыгінала 2008-03-19. Праверана 2008-03-17.
  9. а б в г д е ё ж "UN officer dies after Kosovo riot". BBC News. 2008-03-18. Архівавана з арыгінала 2008-03-19. Праверана 2008-03-18. {{cite news}}: Шаблон цытавання мае пусты невядомы параметр: |coauthors= (даведка)
  10. а б в г д е "Serbs bid for Bosnia-style division in Kosovo". Reuters. 2008-02-29. Архівавана з арыгінала 2020-11-22. Праверана 2008-03-03.
  11. а б в "UN police back in north Mitrovica". BBC News. 2008-03-19. Праверана 2008-03-19. {{cite news}}: Шаблон цытавання мае пусты невядомы параметр: |coauthors= (даведка)
  12. а б в г "Shots fired at Kosovo Serb police in tense north". Reuters. 2008-03-28. Архівавана з арыгінала 2008-04-03. Праверана 2008-03-28.
  13. а б в г "Clashes as Kosovo Serbs Protest Mosque". Balkan Insight. 2008-06-26. Архівавана з арыгінала 2012-06-03. Праверана 2010-10-20.
  14. а б "Rice urges Serbian leaders to rein in Kosovo Serbs". Agence France Presse. 2008-03-17. Архівавана з арыгінала 2008-03-21. Праверана 2008-03-17. {{cite news}}: Невядомы параметр |dead-url= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка); Пададзена больш чым адно значэнне |archivedate= і |archive-date= specified (даведка); Пададзена больш чым адно значэнне |archiveurl= і |archive-url= specified (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.
  15. а б "US condemns Serb "provocations" in north Kosovo". Reuters. 2008-03-07. Архівавана з арыгінала 2008-03-13. Праверана 2008-03-07.
  16. а б в John, Mark (2008-03-10). "EU urges U.N. to step up Kosovo-Serbia security". Reuters. Архівавана з арыгінала 2008-03-15. Праверана 2008-03-10.
  17. а б "Serbia trying to split Kosovo communities-EU envoy". Reuters. 2008-03-03. Архівавана з арыгінала 2008-03-05. Праверана 2008-03-03.
  18. а б "Church in Kosovo cuts ties with Priština, EULEX". B92. 2008-03-03. Архівавана з арыгінала 2008-03-04. Праверана 2008-03-03. {{cite news}}: Невядомы параметр |dead-url= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка); Пададзена больш чым адно значэнне |archivedate= і |archive-date= specified (даведка); Пададзена больш чым адно значэнне |archiveurl= і |archive-url= specified (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.
  19. а б "Serbia says working with Russia on Kosovo response". Reuters. 2008-03-17. Архівавана з арыгінала 2008-03-21. Праверана 2008-03-17.
  20. а б в г Radovanovic, Radul (2008-03-17). "Peacekeepers battle Serbs in Kosovo". Associated Press. Yahoo News. Архівавана з арыгінала 2008-03-22. Праверана 2008-03-18. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка); Шаблон цытавання мае пусты невядомы параметр: |coauthors= (даведка)
  21. а б в "UN police forced out of Kosovo town after clashes". Agence France Presse. 2008-03-17. Архівавана з арыгінала 2008-03-22. Праверана 2008-03-17. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.
  22. а б "Bosnia Serb Head Slams Kosovo 'Force'". Balkan Insight. 2008-03-18. Архівавана з арыгінала 2012-06-03. Праверана 2010-10-20.
  23. "Shots Fired At North Kosovo UN Office". Balkan Insight. 2008-03-03. Архівавана з арыгінала 2012-06-03. Праверана 2010-10-20.
  24. "Bulgaria voices concerns with developments in northern Kosovo". Xinhua. 2008-03-17. Архівавана з арыгінала 2008-03-22. Праверана 2008-03-17.
  25. "World powers call for calm after deadly Kosovo clashes". Agence France Presse. 2008-03-18. Архівавана з арыгінала 2008-03-19. Праверана 2008-03-18. {{cite news}}: Невядомы параметр |dead-url= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка); Пададзена больш чым адно значэнне |archivedate= і |archive-date= specified (даведка); Пададзена больш чым адно значэнне |archiveurl= і |archive-url= specified (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2008. Праверана 16 чэрвеня 2022.