Боб Дэнар
Робер «Боб» Дэнар (фр.: Robert Denard; 7 красавіка 1929 — 13 кастрычніка 2007) — адстаўны маёр французскай жандармерыі, вядомы найміт і ўдзельнік некалькіх ваенных канфліктаў. Да яго паслуг звярталіся рэжымы і спецслужбы самых розных краін. Атрымаў мянушку «Кароль наймітаў».
| Боб Дэнар | |
|---|---|
| фр.: Bob Denard | |
| Дата нараджэння | 7 красавіка 1929[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 13 кастрычніка 2007[3] (78 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Род войскаў | French Navy[d] |
| Бітвы/войны | шэраг лакальных канфліктаў Халоднай вайны, Аперацыя «Азалія» |
| Узнагароды і званні |
       |
Біяграфія правіць
У гады Другой сусветнай, будучы падлеткам, дапамагаў удзельнікам Руху Супраціўлення. Ваенную службу пачаў на ваенна-марскім флоце, а потым перайшоў у жандармерыю. Прымаў удзел у барацьбе супраць нацыянальна-вызваленчых рухаў у Індакітаі і Алжыры. У 50-х пакінуў армію.
У пачатку 1960-х гадоў, жадаючы прымяніць свае ваенныя навыкі і зарабіць грошы, з’язджае «салдатам удачы» за мяжу. Дэнар збірае атрад авантурыстаў і далучаецца да арміі Дзяржавы Катанга, якая вяла барацьбу за незалежнасць на фоне грамадзянскай вайны ў былой бельгійскай калоніі Конга. Пазней найміта завербавала Еменскае Мутавакілійскае Каралеўства для дапамогі ў барацьбе з сацыялістамі. У 1970 годзе яго паслугі атрымала салазараўская Партугалія ў Гвінеі. Пазней француз садзейнічаў радэзійскаму рэжыму падчас вайны ў бушы і ангольскай апазіцыі супраць прасавецкага ўрада МПЛА. З канца 1970-х займаўся падрыхтоўкай і арганізацыяй заказных дзяржаўных пераваротаў і путчаў у такіх краінах як Бенін (1977) і Каморы (1978, 1989, 1995). Таксама быў ваенным саветнікам у габонскай арміі.
За час сваёй дзейнасці Дэнар тройчы трапляў пад суд. Найміт цесна супрацоўнічаў з французскімі спецслужбамі, часам дзейнічаючы ў інтарэсах уладаў Францыі. Аднак падчас апошняй справы па змене ўлады на Каморскіх астравах адносіны ўрада да яго змяніліся. На ўціхамірванне адстаўнога маёра адправіўся спецпрызн. Дэнару прыйшлося здацца, і яго вывезлі на радзіму.
У апошнія гады жыцця асеў пад Парыжам і актыўна даваў інтэрв’ю. Узначаліў арганізацыю ветэранаў-наймітаў пад назвай «Свет — наша айчына».
Гл. таксама правіць
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 28 красавіка 2014.
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ http://afp.google.com/article/ALeqM5h4Y_9i790Is5U1Hfxrm4UMGoFp9g
Спасылкі правіць
- Станислав Лаврович. Король наёмников // Огонёк : журнал. — №19 — 28 мая 2003. — стр. 12.
- Георгий Зотов. Дикие гуси : Откровения легендарного "солдата удачи" Боба Денара // Известия : газета. — 3 ноября 2001.