Бітва на рацэ Лех

Бітва на рацэ Лех (ням.: Schlacht auf dem Lechfeld, венг.: augsburgi csata) — бітва, якая адбылася 10 жніўня 955 года на рэчцы Лех каля Аўгсбурга, паміж германскімі войскамі на чале з каралём Атонам I і качэўнікамі-венграмі, што ўварваліся ў Цэнтральную Еўропу. Бітва скончылася поўнай перамогай немцаў, а спусташальныя набегі венграў на хрысціянскія краіны спыніліся назаўжды.

Бітва на рацэ Лех
Асноўны канфлікт: Уварванне венграў у Цэнтральную Еўропу
Дата	10 жніўня 955
Месца	рака Лех, каля Аўгсбурга (Баварыя)
Вынік	Перамога германцаў
Праціўнікі
каралеўства Германія Венгры
Камандуючыя
Атон I Вялікі Конрад Руды Бульчу, Леле
Сілы бакоў
10000 рыцараў: 3000 воінаў дружыны караля, 3000 баварцаў, 2000 швабаў, больш за 1000 франконцаў, да 1000 багемцаў невядома (звесткі вар'іруюцца ад 10000 да 100000 чалавек)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бітва

10 жніўня 955 нямецкія войскі на чале з каралём Атонам I разграмілі качэўнікаў-венграў (мадзьярскія плямёны, якія пазней аселі на тэрыторыі сучаснай Венгрыі), якія ўварваліся ў Цэнтральную Еўропу, і назаўжды спынілі іх спусташальныя набегі на хрысціянскія краіны. Бітва адбылася на рацэ Лех каля Аўгсбурга. Бітве папярэднічала аблога і спроба штурму венграмі Аўгсбурга. Кароль сабраў 10 000 вершнікаў, але ўсё адно саступаў варварам па колькасці, хоць і пераўзыходзіў іх узбраеннем — цяжкая нямецкая конніца супраць лёгкай венгерскай. Перамога была дасягнута, у першую чаргу, дзякуючы дысцыпліне. Акружыўшы немцаў, венгры спешыліся і пачалі рабаваць абозы, што дазволіла Атону I знішчыць спешаных, а затым нанесці ўдар па галоўнай ардзе. Пераследваючы беглых, германскія атрады не парушалі парадку, памятаючы пра сваю малалікасць. Венграў, якія патрапілі ў палон, немцы пакаралі смерцю, у тым ліку аднаго з іх правадыроў Леле, а тым, хто застаўся ў жывых, адрэзалі насы і вушы і знявечанымі адправілі да сваіх.

Бітву на Леху часта называюць «нараджэннем нямецкай нацыі» («Geburt der deutschen Nation»).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Бітва на рацэ Лех