Вадзім Андрэевіч Жучкевіч

(Пасля перасылкі з Вадзім Жучкевіч)

Вадзім Андрэевіч Жучке́віч (19 лістапада 1915, г.п. Лоеў, Гомельская вобласць — 28 лютага 1985) — беларускі вучоны-географ. Доктар геаграфічных навук (1971), прафесар (1972). Заслужаны работнік вышэйшай школы БССР (1977). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Вадзім Андрэевіч Жучкевіч
Дата нараджэння 19 лістапада 1915(1915-11-19)
Месца нараджэння
Дата смерці 28 лютага 1985(1985-02-28) (69 гадоў)
Грамадзянства
Род дзейнасці географ
Навуковая сфера геаграфія, тапаніміка
Месца працы
Навуковая ступень Доктар геаграфічных навук
Навуковае званне Прафесар
Альма-матар
Вядомы як найбуйнейшы тапаніміст і беларусавед
Партыя
Член у
Узнагароды
Медаль «За адвагу»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»

Біяграфія правіць

У 1930 годзе скончыў сямігадовую школу, у 1932 годзе ПТВ. У 1932—1935 гг. працаваў на фабрыцы і вучыўся на рабфаку. Скончыў Мінскі педагагічны інстытут у 1939 годзе. Працаваў ва ўстановах асветы ва Усходне-Казахастанскай вобласці і Алтайскім краі. У 1940 годзе паступіў у аспірантуру Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта. У час Вялікай Айчыннай вайны ў 1944—1945 гг. на фронце. У 1948 годзе скончыў завочную аспірантуру МДУ. З 1962 года выкладаў у Беларускім дзяржаўным універсітэце, з 1964 года дацэнт, з 1976 года загадчык кафедры фізічнай геаграфіі мацерыкоў і акіянаў геаграфічнага факультэта.

Навуковая дзейнасць правіць

Займаўся тапанімікай, эканамічнай геаграфіяй. Даследаваў методыку выкладання геаграфіі. Аўтар «Кароткага тапанімічнага слоўніка Беларусі» (1974), падручнікаў для школ.

З 1975 года быў старшынёй Геаграфічнага таварыства БССР[1].

Сярод апублікаваных прац:

  • Топонимика Белоруссии. — Мн., 1968.
  • Общая топонимика. 3 изд. — Мн., 1980.

Зноскі

  1. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз.

Літаратура правіць

Спасылкі правіць