Валадар мух
«Валадар мух» (англ.: The Lord of the Flies) — алегарычны раман славутага брытанскага пісьменніка У. Голдынга, выдадзены ў 1954 г. Гэта першы і найбольш паспяховы раман гэтага аўтара — які набыў сусветнае прызнанне і ў 1983 г. быў уганараваны Нобелеўскай прэміяй у галіне літаратуры.
Валадар мух | |
---|---|
Lord of the Flies | |
Жанр | Раман |
Аўтар | Уільям Голдынг |
Мова арыгінала | англійская |
Дата напісання | 1954 |
Дата першай публікацыі | 1954 |
Выдавецтва | Faber and Faber |
Агульныя моманты сюжэту
правіцьПаводле сведчанняў самога У. Голдынга, адразу пасля вайны неверагоднасці англійскіх «выхаваўчых раманаў» — кнігі Р. М. Балантайна «Каралавы востраў» (1858 г.). Раман Голдынга напоўнены алюзіямі на кнігу ХІХ ст. (ад імёнаў галоўных герояў да паасобных рэплік), якія пакліканы выявіць адну з важных інтэнцыяў аўтара — палеміку з ідэалістычным і зададзеным творам, у якім, як лічыў Голдынг, адлюстраваны не сапраўдныя англійскія хлопчыкі, а трызненні аўтара і сістэмы выхавання. Ювелірная якасць гэтай працы Голдынга засведчана наступным фактам: калі рыхтавалася першая экранізацыя «Валадара мух», рэжысёр фільма палічыў за патрэбнае азнаёміць бацькоў маленькіх актораў з літаратурнай першакрыніцай і разаслаў ім кнігі. У адказ ён атрымаў поўную згоду, матываваную падабенствам «Валадара мух» і «Каралавага вострава» [1].
Інтэрпрэтацыя
правіцьГалоўная тэматыка раману — нараджэнне гвалту ў людзях. У рамане сітуацыя абвастраецца праз тое, што галоўныя пратаганісты — дзеці, якіх зазвычай малююць як сімвалаў нявіннасці і чысціні. Чым больш дзеці трацяць сувязь з цывілізацыяй і законам, тым больш знікаюць іх уяўная, выдуманая дарослымі нявіннасць і чысціня і тым большую вагу набывае права і закон фізічнай сілы.
Падобную тэму артыкулюе раман Жуля Верна «Два гады вакацый» (1888 г.): тут дзеці цярпяць крушэнне на сваім уласным востраве і самастойна арганізоўваюцца. Аднак у гэтым выпадку дзеці працуюць разам, канструктыўна, замест таго, каб спрачацца ці нават забіваць адно аднаго.
Сімволіка
правіць- Валадар мух — адно з абазначэнняў д’ябла (Вельзевула): старазапаветны «Валадар мух», ба’ал зевув (בעל זבוב). У Голдынга Ба’ал Зевув, які быў боствам вайны, робіцца сімвалам пазакультурнай гатоўнасці да гвалту, уласцівай чалавеку.
- Імя «Ральф» паходзіць ад стараверхненямецкага «Radulf» — спалучэнне каранёў «дарадчык» (rad / rat) і «воўк» (ulf / Wulf), г.зн., уладны дарадчык, тое, што Ральф неаднаразова спрабаваў рабіць у рамане, але быў заглушаны крыкамі іншых. Таксама ягоныя спробы абараніць і ўнармаваць дэмакратыю (ён быў абраны правадыром — і заўсёды гэта падкрэсліваў), цягам развіцця падзей мае ўсё меншае значэнне.
- Імя «Сайман» (адзін з важнейшых персанажаў, бадай адзіны, хто наблізіўся да разумення сутнасці «звера»), паходзіць з габрэйскага слова «шым’он», што значыць «той, хто чуе».
Зноскі
- ↑ Wallace R. A. A gamble on the impossible // Live Intrenational, 2.12.1963, p. 79