Валерый Міхайлавіч Дзідзюля
Вале́рый Міха́йлавіч Дзідзю́ля (нар. 24 студзеня 1969, Гродна) — беларускі гітарыст і кампазітар, сольны выканаўца. Выконвае фолк-музыку і музыку ў жанры фламенка. Лідар гурту «ДиДюЛя».[1]
| Валерый Міхайлавіч Дзідзюля | |
|---|---|
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 24 студзеня 1970 (54 гады) |
| Месца нараджэння | |
| Краіна | СССР, Беларусь, Расія |
| Музычная дзейнасць | |
| Прафесіі | гітарыст, кампазітар, прадзюсар |
| Інструменты | гітара, грэчаская бузука |
| Жанры | фламенка, народны, танцавальны, фолк, ф’южн, нью-эйдж |
| Калектывы | Алые Зори, Белыя Росы, ДиДюЛя |
| Супрацоўніцтва | Іосіф Прыгожын, Аўраам Русо, Дзмітрый Малікаў, Крысціна Арбакайтэ, Ала Духава і балет «Тодэс», Андрэй Канчалоўскі, Ірына Слуцкая, Ірына Чашчына, Аляксей Балабанаў, Аляксей Калмагораў, Джо Лін Цёрнер |
| Лэйблы | Nox Music, Artur Music, Квадро-диск |
| didula.com | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьПершую гітару Валерый атрымаў у пяць гадоў у падарунак ад сваёй маці. З гэтага моманту ён пачаў «эксперыментаваць з гукам і гітарай»: ставіў на гітару гуказдымальнік, датчык, падлучаў прыладу да самаробнага ўзмацняльніка. Разам з сябрамі наведваў канцэрты, назіраў як гуляюць на вяселлях. Пазней быў прыняты ў якасці трэцяга гітарыста ў вакальна-інструментальны ансамбль «Алые Зори» пад кіраўніцтвам Мікалая Хітрыка. Канцэрты праводзіліся ў розных гарадох, калгасах і саўгасах, а пазней у кааператыўным рэстаране.
Пасля развалу ансамбля Дзідзюля заняўся гукарэжысёрскай працай у гродзенскім ансамблі песні, музыкі і танца «Белыя Росы», дзе выконвалася, спявалася і танчылася розная музыка, у асноўным беларускія, польскія, украінскія, цыганскія народныя танцы. У складзе гэтага калектыву Дзідзюля ўпершыню пабываў з гастролямі ў Еўропе — у Іспаніі, Італіі, Польшчы, Швейцарыі, Францыі, Германіі.[2] У Іспаніі ён пазнаёміўся са стылем фламенка — іспанскім традыцыйным музычна-танцавальным стылем.
Праз некаторы час Валерый даведаўся аб конкурсе маладых выканаўцаў на беларускім тэлебачанні і вырашыў паспрабаваць. На конкурс ён прыехаў з Дзімам Куракулавым. Пройдучы адборачны тур яны былі запрошаныя на здымкі. Сыграўшы некалькі музычных кампазіцый, Валерый прайшоў і наступны тур і патрапіў на гала-канцэрт. Ужо там ён пазнаёміўся з прафесійнымі рэжысёрамі, рэдактарамі, яны дапамагалі, дзяліліся ўласным досведам. Вялікую ролю на конкурсе для Валерыя сыграў Алег Елісеенкаў — беларускі кампазітар.
Валерый Дзідзюля з’яўляецца прадзюсарам класічнага гітарыста Дзяніса Асімовіча, які страціў зрок у раннім узросце.
Группа ДиДюЛя
правіцьУ 2002 годзе ДиДюЛя сабраў групу музыкаў і пачаў гастролі па Расіі [3] і ЗША.[4]
У склад групы ДиДюЛя ўваходзяць: перкусіяністы (Міхаіл Друмберг і Андрэй Атабекаў), клавішныя (Хайбула Магамедаў), бас (Філіп Барадзін) і духавыя інструменты (Valery Skladanny and Ramil Mulikov).[2]
Прыватнае жыццё
правіцьУ 2020 годзе Валерый развёўся з Яўгеніяй Дзідзюляй, якая заявіла, што прычынай разводу стаў хатні гвалт з боку мужа[5].
Дыскаграфія
правіцьСтудыйныя альбомы
правіць- 2000 — Фламенко (Audio CD)
- 2002 — Дорога в Багдад (Audio CD)
- 2004 — Легенда (Audio CD)
- 2006 — Пещерный город Инкерман (Audio CD)
- 2006 — Цветные сны (Audio CD)
- 2007 — Музыка неснятого кино (Audio CD)
- 2010 — Аромат (Audio CD)
- 2012 — Орнаментальный (Audio CD)
- 2013 — Однажды сегодня (Audio CD+DVD)
- 2017 — Аквамарин (Audio CD)
- 2019 — Седьмое чувство (Audio CD)
Канцэртныя альбомы і відэазапісы
правіць- 2006 — Live in Moscow (Audio CD, DVD)
- 2009 — Live in Saint Petersburg (DVD+2CD)
- 2009 — Дорогой шести струн (фільм пра гурт, DVD)
- 2013 — Live in Kremlin (2DVD+3CD)
Зноскі
- ↑ Якубовская, Анжела. Интервью с музыкантом, композитором, уникальным гитаристом ДиДюЛей. Правда.Ру (29 мая 2013).
- ↑ а б Биография Валерий ДиДюЛя. www.peoples.ru.
- ↑ The concert of Belarus guitarist Valery Didula was sold out in Penza (англ.). penzanews.ru. Праверана 14 лютага 2020..
- ↑ – Russian Guitar Virtuoso to Perform in New York (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 лютага 2020. Праверана 2 кастрычніка 2020.
- ↑ Жонка Дзідзюлі падае на развод з-за хатняга гвалту. Інтэрмедыя.
