Валянціна Антонаўна Сямашка
Валянціна Антонаўна Сяма́шка (дзявочае Ісаева)[1] (24 лістапада 1868, Слуцк — 1938, Мінск) — беларуская піяніст і педагог.
| Валянціна Антонаўна Сямашка | |
|---|---|
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 24 лістапада 1868 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1938 |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Краіна | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Музычная дзейнасць | |
| Педагог | Васіль Ільіч Сафонаў[d] |
| Прафесіі | піяністка, музычны педагог |
| Інструменты | фартэпіяна |
| Выхаванцы | Сямён Львовіч Талкачоў |
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьНарадзілася ў Слуцку[2]. Скончыла Маскоўскую кансерваторыю ў В. Сафонава, дзе займалася адначасова з С. Рахманінавым і А. Скрабіным[2]. Пасля кансерваторыі выступала як піяніст-саліст у адным ансамблі разам са сваім мужам, вядомым віяланчэлістам Сямашкам Марыянам Рамуальдавічам[3]. У іх доме часта бываў П. І. Чайкоўскі, які любіў музіцыраваць з Марыянам і Валянцінай[4].
У 1920 была запрошана выкладаць у Мінскі музычны тэхнікум, дзе развівала традыцыі маскоўскай фартэпіяннай школы[2][3]. Уся атмасфера ў класе В. Сямашка была прасякнута духам творчасці, любові да музыкі, адчуваннем радасці адкрыцця прыгажосці, паэзіі. Вучоба ў Маскоўскай кансерваторыі, знаёмства з юных гадоў з С. Рахманінавым, А. Чэхавым і іншымі выбітнымі дзеячамі рускай культуры канца XIX — пачатку XX стагоддзя, — усё гэта атачала В. Сямашка ў вачах яе вучняў паэтычным арэолам, надавала ёй цалкам асаблівую прыцягальную сілу, зачараванне[5]. З 1932 года Валянціна Сямашка дацэнт Беларускай дзяржаўнай кансерваторыі[1].
Аўтарытэт В. Сямашка быў такі вялікі, што Г. Нейгаўз, калі яго прасілі пра якія-небудзь важныя справы, што з яго дапамогай трэба было вырашыць у Мінску, заўсёды адказваў: «Так у Мінску ж Сямашка!»[2][6].
Сярод вучняў В. Сямашка: Ірына Цвятаева — прафесар Беларускай дзяржаўнай кансерваторыі[7][1], Сяімён Талкачоў[1].
У Мінску яна арганізавала хатнія музычныя вечары для мясцовых настаўнікаў, на якіх выступалі яе вучні[3].
Памерла ў Мінску, пахавана на Вайсковых могілках[3].
Сям’я
правіцьУ кастрычніку 1897 года ажаніліся з віяланчалістам Вялікага тэатра Марыянам Рамуальдавічам Сямашкам, які блізка сябраваў з А. П. Чэхавым.
Сын Міхаіл (23.8.1898 — ?)[8], яго жонка Любоў Лаўраўна Сямашка (нар. Васюковіч) — артыстка оперы, музычны педагог[9].
Зноскі
правіць- ↑ а б в г БелЭн 2002.
- ↑ а б в г Женщины на краю Европы / Под ред. Е. Гаповой. — Мн.: ЕГУ, 2003. — 436 с., С. 125—126.
- ↑ а б в г Валянціна Антонаўна Сямашка (руск.)
- ↑ Главный учитель моей жизни (руск.)
- ↑ Шевченко, Ольга Григорьевна. Автореферат диссертации по искусствоведению, специальность ВАК РФ 17.00.02. Диссертация на тему: Фортепьянная культура Беларуси ХХ столетия. 2000, Минск (руск.)
- ↑ В. Масленікава В. Указ. твор. С. 68
- ↑ Цвятаева, Ірына Аляксандраўна (піяністка ; 1917—1991)
- ↑ Семашко Марьян Ромуальдович и Антон Павлович Чехов (руск.)
- ↑ Любоў Лаўраўна Сямашка(недаступная спасылка)
Літаратура
правіць- Цвятаева І. А. Сяма́шка (дзявочае Ісаева) Валянціна Антонаўна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 342. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Стыль артыкула неэнцыклапедычны або парушае нормы літаратурнай беларускай мовы. |