Ваніна[2] (руск.: Ва́нино) — пасёлак гарадскога тыпу ў Хабараўскам краі Расіі, адміністрацыйны цэнтр Ванінскага раёна, размешчаны на мацерыковым узбярэжжы Татарскага праліва Японскага мора.

Пасёлак гарадскога тыпу
Ваніна
Герб
Герб
Краіна
Суб’ект федэрацыі
Муніцыпальны раён
Каардынаты
Заснаваны
1943
Першая згадка
1907
Плошча
  • 31,54 км²
Вышыня цэнтра
20 м
Насельніцтва
  • 16 885 чал. (2024)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
42137
Паштовыя індэксы
682860
Код АКАТП
Афіцыйны сайт
Ваніна на карце Расіі ±
Ваніна (Расія)
Ваніна
Ваніна (Хабараўскі край)
Ваніна

Гісторыя

правіць

Упершыню бухта з’явілася на расійскіх марскіх картах у 1876 годзе, дзякуючы экспедыцыі па даследаванні Татарскага праліва. Гісторыя засялення паселішча пачынаецца з 1907 года, са з’яўленнем лесапрамыслоўца Цішкіна, адсюль і першая назва населенага пункта — Цішкіна. Засваенне бухты пачалося ў 1939 годзе. Да гэтага часу ў бухце знаходзілася толькі адно прадпрыемства — Лесаўчастак. Афіцыйная дата заснавання порта — 18 кастрычніка 1943 года.

У красавіку 1944 года быў датэрмінова здадзены ў эксплуатацыю першы пірс, 20 ліпеня 1945 года з Камсамольска-на-Амуры ў бухту Ваніна прыбыў першы цягнік. У будаўніцтве чыгункі вялікую ролю адыгралі зняволеныя, салдаты будаўнічых батальёнаў, а таксама каля 50 тысяч ваеннапалонных. У пасёлку была адкрыта чыгуначная станцыя, якая носіць назву «Ваніна-Вакзал». Порт Ваніна, Ванінскі ТПЛ (Ванінскі транзітна-перасыльны лагер) стаў перасадачным пунктам для этапаў вязняў, якія накіроўваліся на Калыму.

Насельніцтва

правіць
Год Колькасць
1959 11 957 [3]
1970 15 401 [4]
1979 19 178 [5]
1989 21 510 [6]
1992 21 600 [7]
2000 20 000 [8]
Год Колькасць
2002 19 180 [9]
2009 18 210 [10]
2010 17 001 [11]
2011 16 956 [12]
2012 16 692 [13]
2013 16 496 [14]
Год Колькасць
2014 16 076 [15]
2015 15 756 [16]
2016 15 559 [17]
2017 15 485 [18]
2018 15 342 [19]
2019 15 314 [20]
Год Колькасць
2020 15 167 [21]
2021 17 326 [22]
2023 17 142 [23]
2024 16 885 [1]

Зноскі

  1. а б Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2024 года
  2. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16). — карта Хабараўскага края
  3. http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus59_reg2.phpДемоскоп Weekly.
  4. http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus70_reg2.phpДемоскоп Weekly.
  5. http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus79_reg2.phpДемоскоп Weekly.
  6. http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus89_reg2.php
  7. Хабаровский край и Еврейская автономная область : опыт энцикл. геогр. слов. / Приамур. геогр. о-во ; [гл. ред. И. Д. Пензин. — Хабаровск : Восток-пресс, 1995. — 327 с. — На обл. загл.: Энциклопедия Хабаровского края и Еврейской автономной области. — Библиогр.: с. 318–321. — 7000 экз.]
  8. Хабаровский край, численность населения на 1.01.2000
  9. http://www.perepis2002.ru/ct/doc/1_TOM_01_04.xls
  10. http://www.gks.ru/bgd/regl/B09_109/IssWWW.exe/Stg/d01/tabl-21-09.xls
  11. http://habstat.gks.ru/wps/wcm/connect/rosstat_ts/habstat/resources/2e267b804fafa82a9fe59fca6ff6f188/Численность%20и%20размещение%20населения.pdf
  12. http://habstat.gks.ru/wps/wcm/connect/rosstat_ts/habstat/resources/d0c658004ec98de183bebb9dd5046e95/Оценка%20численности%20постоянного%20населения%20Хабаровского%20края%20на%20начало%202011%20года%20по%20муниципальным%20образованиям.htm
  13. http://habstat.gks.ru/wps/wcm/connect/rosstat_ts/habstat/resources/79d4fb804ec9936a8529bf9dd5046e95/Оценка%20численности%20населения%20по%20муниципальным%20образованиям.htm
  14. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. Таблица 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктовРосстат, 2013. — 528 с.
  15. http://www.gks.ru/free_doc/doc_2014/bul_dr/mun_obr2014.rar
  16. http://www.gks.ru/free_doc/doc_2015/bul_dr/mun_obr2015.rar
  17. http://www.gks.ru/free_doc/doc_2016/bul_dr/mun_obr2016.rar — 2018.
  18. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2017 годаМ.: Росстат, 2017.
  19. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 годаМ.: Росстат, 2018.
  20. Численность населения Хабаровского края по муниципальным образованиям на 1 января 2019 года
  21. Численность населения Хабаровского края по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года
  22. https://habstat.gks.ru/storage/mediabank/НА%20печать%20ТОМ%201%20Хабаровский%20край.pdfХабаровск: 2022. — 88 с.
  23. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2023 года