Васіль Емяльянавіч Лявончыкаў

Васіль Емяльянавіч Лявончыкаў (27 мая 1937, Бярозаўка, Слаўгарадскі раён, Магілёўская вобласць, БССР, СССР) — савецкі і беларускі бібліёграф, бібліёграфазнавец, бібліятэчны дзеяч, доктар педагагічных навук (1989), прафесар (1990).

Васіль Емяльянавіч Лявончыкаў
Дата нараджэння 27 мая 1937(1937-05-27)
Месца нараджэння
Дата смерці 4 студзеня 2021(2021-01-04) (83 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці бібліёграф, metadata librarian, cataloger, бібліятэказнавец, бібліятэкар, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера бібліяграфія[1] і кнігазнаўства[d][1]
Месца працы
Навуковая ступень доктар педагагічных навук
Альма-матар
Узнагароды
Ордэн «Знак Пашаны» медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» медаль «Ветэран працы»

Біяграфія правіць

Нарадзіўся 27 мая 1937 года ў вёсцы Бярозаўка Слаўгарадскага раёна. У 1957 годзе паступіў на бібліятэчны факультэт Мінскага педагагічнага інстытута імя А. М. Горкага, які скончыў у 1962 годзе. Адміністрацыя, убачыўшы здольнасці дыпламаванага спецыяліста, пакінула яго ў сябе і ён застаўся на тым жа самым факультэце, але ўжо ў якасці выкладчыка, неўзабаве стаў дэканам гэтага факультэта аж да 1975 года. У 1975 годзе быў прыняты на працу ў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і працуе там да гэтага часу.

Навуковыя працы правіць

Асноўныя навуковыя працы прысвечаны гісторыі, тэорыі і методыцы бібліяграфіі, а таксама профільным падрыхтоўкам бібліятэкараў і бібліёграфаў і інфармацыйнай культуры асобы. Аўтар звыш 200 навуковых работ.

З’яўляўся першапраходцам па даследаванні гісторыі беларускай бібліяграфіі.

Членства ў таварыствах правіць

  • 1992—1994 — Арганізатар і прэзідэнт Беларускай бібліятэчнай асацыяцыі.

Зноскі

  1. а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.

Спасылкі правіць