Васіль Львовіч Глінскі
Васіль Львовіч Глі́нскі па мянушцы Цёмны, Сляпы (каля 1465 — 1515) — князь з роду Глінскіх, намеснік васілішскі (1501), слонімскі (1505—1506), староста берасцейскі (1506—1507), падстолі вялікі літоўскі (1503—1508)[1].
| Васіль Львовіч Глінскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Герб «Глінскі» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Станіслаў Забярэзінскі | ||||||
| Пераемнік | Юрый Аляксандравіч | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Станіслаў Пятковіч | ||||||
| Пераемнік | Фёдар Храптовіч | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Януш Гальшанскі | ||||||
| Пераемнік | Ян Радзівіл | ||||||
| Нараджэнне | 1465 | ||||||
| Смерць | 1515 | ||||||
| Род | Глінскія | ||||||
| Бацька | Леў Барысавіч Глінскі[d] | ||||||
| Жонка | Ганна Якшыч[d] | ||||||
| Дзеці | Алена Васілеўна Глінская, Yury Glinsky[d] і Mikhail Glinsky[d] | ||||||
Біяграфія правіць
Другі сын князя Льва Барысавіча Глінскага, служэбніка князя Івана Юр’евіча Мсціслаўскага.
Валодаў Ласасіным у Слонімскім павеце і іншымі маёнткамі. У 1508 годзе падтрымаў свайго малодшага брата Міхаіла ў мяцежы супраць цэнтральнай улады[1]. Пасля паразы разам з іншымі мяцежнікамі перабраўся ў Маскву, атрымаў ва ўладанне Мядынь[1].
Мянушку «Цёмны» («сляпы») атрымаў з-за праблем са зрокам (не блытаць з вялікім князем маскоўскім Васілём II).
Сям’я правіць
У шлюбе з Ганнай Якшыч меў сыноў Юрыя, Івана і Міхаіла, а таксама дачку Алену, якая пазней была другой жонкай вялікага князя Васіля III і маці цара Івана IV.
Зноскі
Літаратура правіць
- Глинский-Темный // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Насевіч В. Глінскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 535—536. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
Спасылкі правіць
Васіль Львовіч Глінскі на «Радаводзе». Дрэва продкаў і нашчадкаў
