Васіль Львовіч Глінскі
Васіль Львовіч Глі́нскі па мянушцы Цёмны, Сляпы (каля 1465 — 1515) — князь з роду Глінскіх, намеснік васілішскі (1501), слонімскі (1505—1506), староста берасцейскі (1506—1507), падстолі вялікі літоўскі (1503—1508)[5].
| Васіль Львовіч Глінскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Герб «Глінскі» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Станіслаў Забярэзінскі | ||||||
| Пераемнік | Юрый Аляксандравіч | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Станіслаў Пятковіч | ||||||
| Пераемнік | Фёдар Храптовіч | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Януш Гальшанскі | ||||||
| Пераемнік | Ян Радзівіл | ||||||
| Нараджэнне | 1465 | ||||||
| Смерць | 1515 | ||||||
| Род | Глінскія[1] | ||||||
| Бацька | Леў Барысавіч Глінскі[d][2] | ||||||
| Жонка | Ганна Якшыч[d][3][4] | ||||||
| Дзеці | Алена Васілеўна Глінская[3], Юрый Васілевіч Глінскі[d][3], Міхаіл Васілевіч Глінскі[d][3], Іван Васілевіч Глінскі[d][3], Анастасія з Глінскіх[d][3] і Марыя з Глінскіх[d][3] | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
правіцьДругі сын князя Льва Барысавіча Глінскага, служэбніка князя Івана Юр’евіча Мсціслаўскага.
Валодаў Ласасіным у Слонімскім павеце і іншымі маёнткамі. У 1508 годзе падтрымаў свайго малодшага брата Міхаіла ў мяцежы супраць цэнтральнай улады[5]. Пасля паразы разам з іншымі мяцежнікамі перабраўся ў Маскву, атрымаў ва ўладанне Мядынь[5].
Мянушку «Цёмны» («сляпы») атрымаў з-за праблем са зрокам (не блытаць з вялікім князем маскоўскім Васілём II).
Сям’я
правіцьУ шлюбе з Ганнай Якшыч меў сыноў Юрыя, Івана і Міхаіла, а таксама дачку Алену, якая пазней была другой жонкай вялікага князя Васіля III і маці цара Івана IV.
Зноскі
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 85–86.
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 80.
- ↑ а б в г д е ё Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 86.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2020. — С. 182. — 405 с. — ISBN 978-83-65880-89-5
- ↑ а б в Глинские // Василий Львович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 151. — 737 с.
Літаратура
правіць- Глинский-Темный // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Насевіч В. Глінскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 535—536. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
Спасылкі
правіць
Васіль Львовіч Глінскі на «Радаводзе». Дрэва продкаў і нашчадкаў
