Вашынгтонскае пагадненне

Вашынгтонскае пагадненне — пагадненне аб спыненні агню паміж самаабвешчанай Харвацкай рэспублікай Герцаг-Босна і Рэспублікай Боснія і Герцагавіна (адзінае на той момант сусветна прызнанае дзяржаўнае ўтварэнне на тэрыторыі сучаснай Босніі і Герцагавіны, урад якога, галоўным чынам, складаўся з этнічных баснійцаў).

Пагадненне было падпісана ў Вашынгтоне і Вене ў сакавіку 1994 года прэм’ер-міністрам Рэспублікі Боснія і Герцагавіна Харысам Сілайджычам, міністрам замежных спраў Харватыі Матэ Гранічам і прэзідэнтам Герцаг-Босны Крэшымірам Зубакам.

Паводле ўмоў пагаднення тэрыторыі, якія ўтрымліваюцца пад кантролем харвацкімі і баснійскімі ваеннымі фарміраваннямі, аб’ядноўваліся ў Федэрацыю Босніі і Герцагавіны, якая падзялялася, у сваю чаргу, на 10 аўтаномных кантонаў. Кантанальная сістэма была выбрана, каб прадухіліць панаванне адной этнічнай групы над іншай.

Гл. таксама

правіць

Спасылкі

правіць