Веліна (прыпыначны пункт)

Веліна (руск.: Велино) — чыгуначная платформа Маскоўскай чыгункі на лініі Масква — Брэст, паміж прыпыначным пунктам Вароніна і станцыяй Гусіна. За 0,1 км на поўнач ад прыпыначнага пункта размешчаны пасёлак Веліна Смаленскага раёна.

Прыпыначны пункт
Веліна
Расійская чыгунка
Аддзяленне чыг.	Маскоўская чыгунка
Дата адкрыцця	1926
Колькасць платформ	2
Колькасць пуцей	2
Тып платформаў	бакавыя
Электрыфікавана	1979

Вязьма — Красное
умоўныя абазначэнні
на Маскву     на Ржэў, Ліхаслаўль ЦЧЭ-41 «Вязьма-Сарт.» ЦЧР-40 «Вязьма» 243,1 260,0 Вязьма =3кВ ~25кВ Калугу-1 лінія Вязьма — Бранск    р. Вязьма 247,0 Старая Дзярэўня 251,0 Залатароўка 253,9 Грэдзякіна 259,0 Жданаўка 265,8 Сямлёва 272,6 273 км 280,0 Алфёрава 285,5 286 км 290,2 Іздзешкава 296,3 абг.Міціна 299,9 300 км р. Дняпро р. Вяржа 307,7 Дурава 13,5 14 км 18,3 Вадзіна 24,5 Іванісіна 28,2 Якаўская 40,6 Ігараўская 50,1 Канюціно 59,9 Нікіцінка 66,7 67 км 69,8 Уладзімірскі Тупік тупік 72 км Тупікоўская ВЧ р. Вапец ? Азотная 25,3 Дарагабуж 14,3 Струкава 3,0 3 км 316,5 Сафонава 323,7 абг.Максімава 331,3 Вышагор 339,2 Свішчова 347,1 Мілохава 356,1 Ярцава 361,1 362 км 365,0 365 км 370,3 Прысельская 375,4 376 км 384,6 Кардымава 391,6 Перасветава 396,8 397 км р. Ярэўня Сухінічы    401,5 573,3 Духаўская р. Строганка 406 Ваўчайка    На Сашно На Рослаўль    410,0 379,5 Калодня Вагоннае дэпо ЦЧПРЫГ-43 «Смаленск I» 412,5 Смаленск-Сарт. ЦЧЭ-42 «Смаленск-Сарт.» ЦЧР-48 «Смаленск», Арлоўская 418,6 388,2 Смаленск-Цэнтр. 426,0 Дубравінка 394,3 Дачная-1 427,3 Красны Бор 395,9 Дачная-2 429,5 430 км 401,2 Гнёздава 432,8 Ракітная    На Рудню 439,8 Катынь 443,0 443 км 444,6 Ванлярава 449,3 Вароніна 452,9 абг.Веліна 464,3 Гусіна 466,8 468 км 470,7 471 км 476,9 478 км 481,0 481 км 486,6 Красное МЧ БЧ Расія: Смаленская вобласць Беларусь: Віцебская вобласць  На Оршу, Мінск

На прыпыначным пункце, станам на красавік 2020 года, робяць прыпынак прыгарадныя цягнікі зносінамі Смаленск — Красное і Красное — Смаленск тры разы на дзень.

Гісторыя

Прыпыначны пункт адкрыты ў 1926 годзе як раз’езд. У 1979 годзе праведзена электрыфікацыя лініі. Прыкладна з 2006 года прыпыначны пункт уяўляе сабой скарочаную платформу, якая прыдатна для пасадкі-высадкі першых двух вагонаў цягніка.