Вогнішча — кантралюемы агонь. Уяўляе сабою падпаленыя драўляныя матэрыялы (бярвенне, палены, дровы, галлё), складзеныя асаблівым чынам, звычайна на адкрытым паветры. Можа мець рытуальнае і прапагандысцкае (напрыклад, піянерскае вогнішча) значэнне. Ва ўтылітарных мэтах выкарыстоўваецца для асвятлення і абагравання, прыгатавання ежы, адпужвання дзікіх жывёл, для тэхналагічных працэсаў (выраб вугалю, абпал керамікі і г.д.), для знішчэння смецця, а таксама для сігналізацыі і арыентавання (напрыклад, пасадка самалёта ў адсутнасці ўладкаванай узлётна-пасадачнай паласы).

Традыцыйнае вогнішча студэнтаў (Aggie Bonfire) у College Station, ЗША

Цяпер для развядзення вогнішчаў заканадаўствам прад’яўляецца шэраг патрабаванняў, напрыклад, старанна абранае месца, у якім немагчыма выпадковае ўзгаранне травы ці леса.

Рытуальнае вогнішча

правіць
 
Традыцыйнае вогнішча на Юханус, пушчанае па вадзе (Лапеэнранта, Фінляндыя)

Вогнішча часта было і працягвае заставацца рытуальнай формай. Яно — неад’емная частка шматлікіх каляндарных, а таксама сямейных, гаспадарчых, лячэбных і іншых абрадаў. Вялікая частка вогнішчаў прымеркавана да свят вяснова-летняга цыклу (ад Масленіцы да Пятрова дня), радзей іх паляць у іншы час (увосень, пад Ражство ці Новы год).

 
Вогнішча, гатовае да падпальвання

Каляндарнае вогнішча ўяўляе сабою:

  1. груду гаручага матэрыялу (уласна вогнішча),
  2. жэрдку (часта з умацаванымі на ёй прадметамі, напрыклад, колам[1]), ссечанае дрэва, пучок галінак ці зеляні,
  3. факелы ці прадметы, іх што імітуюць,
  4. падпаленыя стрэлы ці «шайбы».

Апроч стацыянарных вогнішчаў, практыкуецца катанне па зямлі падпаленых колаў, бочак бярвення, а таксама пусканне вогнішча па вадзе (напрыклад, у Фінляндыі на Юханус). Найбольш характэрным для агульнасельскіх вогнішчаў з’яўляецца спалучэнне некалькіх формаў.

Каляндарным вогнішчам надаецца сэнс ачышчальнага дзеяння. Гэта прыкметна па звычаю спальваць у вогнішчы рэшткі рытуальнай ежы, культурных раслін, усе прадметы, якія выйшлі з ужывання, нават тыя, якія не гараць. Для некаторых відаў каляндарных вогнішчаў ачышчальнае значэнне было пануючым: такія ўсходнебалканскія сакавіцкія вогнішчы, калі людзі чысцілі двары і сады і спальвалі смецце[2].

Галерэя

правіць

Зноскі

Гл. таксама

правіць

Спасылкі

правіць