Вольга Уладзіміраўна Бабкова

Вольга Уладзіміраўна Бабкова (нар. 28 лютага 1961, Мінск) — беларуская гісторык-архівіст, пісьменніца.

Вольга Уладзіміраўна Бабкова
Дата нараджэння	27 лютага 1961(1961-02-27) (62 гады)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР
Род дзейнасці	гісторык, пісьменніца
Месца працы	Гісторыка-культурны музей-запаведнік «Заслаўе» Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы
Альма-матар	гістарычны факультэт БДУ (1984)
Член у	Беларускі ПЭН-цэнтр
Прэміі	прэмія імя Францішка Багушэвіча (2010)

Біяграфія

Нарадзілася ў сям’і інжынера Уладзіміра Сцяпанавіча Голубева (1933—2010, родам з украінскіх Шчорсаў) і філолага Ірыны Паўлаўны Леановіч (1931, родам з Ваўкавыска). Скончыла мінскую школу № 81, гістарычны факультэт БДУ (1984). Працавала ў Заслаўскім заказніку-музеі (1990—1992), затым архівістам у Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі, дзе пэўны час узначальвала аддзел старажытных актаў. У 2008—2010 гадах выкладала ў ЕГУ. З 2013 года сумяшчае працу ў НГАБ з загадваннем літаратурна-драматургічнай часткай Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы.

Сябра Беларускага ПЭН-цэнтру.

Аўтарка шэрагу навуковых артыкулаў, некалькіх эсэ і апавяданняў. Выйшла кніга эсэ з гісторыі штодзённасці Вялікага Княства Літоўскага «…І цуды, і страхі» (2010). Адна з укладальнікаў зборніка дакументаў «Тастамэнты шляхты і мяшчанаў Беларусі другой паловы XVI ст.» (2012).

Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя Францішка Багушэвіча (2010).

Літаратура

• Шынкарэнка В. К. Гістарычнае эсэ як вопыт рэканструкцыі мінулага // Известия Гомельского государственного университета имени Ф.Скорины, № 1 (82), 2013. — С. 185—190.