Расшуа
Востраў Расшу́а (руск.: Расшуа) — востраў у Вялікай градзе Курыльскіх астравоў. Адміністрацыйна ўваходзіць у склад Сахалінскай вобласці Расіі. Плошча — 65 км²[1].
| Расшуа | |
|---|---|
| руск. Расшуа | |
 Выгляд з космасу | |
| Характарыстыкі | |
| Плошча | 65 км² |
| Насельніцтва | 0 чал. |
| Размяшчэнне | |
| 47°45′ пн. ш. 153°01′ у. д.HGЯO | |
| Акваторыя | Ціхі акіян |
| Краіна | |
 | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Прырода і геаграфія правіць
Востраў мае вулканічнае паходжанне. Абрысы ў форме авала. Даўжыня з поўдня на поўнач — 13 км, шырыня — 6 км. Два горныя масівы, падзеленыя нізкай перахлябінай. У цэнтры ўзвышаецца актыўны вулкан Расшуа (948 м). На востраве некалькі ручаёў, 2 возеры з прэснай вадой. З берагавых абрываў зрынаюцца ў мора рэдкія вадаспады. У заходняй частцы вострава побач з берагам мора — серная крыніца з тэмпературай 35 °C.
Зараснікі хмызняку з карлікавых бяроз і алешыны, вышыня якіх не перавышае 1 м. Таксама прадстаўлены імхі, травы і ягадныя расліны. Фаўна — лісы, пясцы, грызуны, ластаногія, марскія птушкі.
Гісторыя правіць
Да канца XIX ст. Расшуа насялялі айны. З іх мовы назва вострава перакладаецца як «скура марской выдры». На японскай карце 1644 г. пазначаны як тэрыторыя клана Мацумаэ. Афіцыйна ўваходзіў у склад Японіі ў 1875—1945 гг. У 1883 г. некалькі сямей айнаў-тубыльцаў былі перавезены на поўдзень Курыльскіх астравоў. На востраве да далучэння да Расіі (1945 г.) працаваў лясны гадавальнік.
Зараз востраў незаселены.