Саву (востраў)
Са́ву (індан.: Pulau Sawu) — востраў у групе Малых Зондскіх астравоў. Уваходзіць у склад Інданезіі. Плошча — 414 км². Насельніцтва (2009 г.) — 91 870 чал.
| Саву | |
|---|---|
| індан. Pulau Sawu | |
 Фота канца XIX ст. | |
| Характарыстыкі | |
| Плошча | 414 км² |
| Насельніцтва | 91 870 чал. |
| Шчыльнасць насельніцтва | 221,91 чал./км² |
| Размяшчэнне | |
| 10°31′47″ пд. ш. 121°52′24″ у. д.HGЯO | |
| Акваторыя | Мора Саву |
| Краіна | |
 | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Геаграфія правіць
Саву — адзін з паўднёвых Малых Зондскіх астравоў. Знаходзіцца ў 107 км на паўднёвы ўсход ад вострава Сумба, у 90,64 км на захад ад вострава Роты, у 1715 км на паўднёвы ўсход ад Джакарты, сталіцы Інданезіі. Даўжыня з паўднёвага захаду на паўночны ўсход — 37,52 км. Найбольшая шырыня — 18,07 км. Часам аб’ядноўваецца разам з суседнімі дробнымі астравамі Райджуа і Райдана ў адзіны архіпелаг.
Хаця Саву мае вулканічнае паходжанне і месціцца ў зоне ўздзеяння землятрусаў і цунамі, мясцовыя вулканы не актыўны ўжо некалькі мільёнаў гадоў. Паверхня пагорыстая, складзена пясчанікамі і глінамі. Найвышэйшы пагорак не перавышае 342 м. Усходняе ўзбярэжжа знакаміта сваімі пясчанымі пляжамі, якія прынята параўноўваць з балійскімі.
Для Саву характэрны засушлівы экватарыяльны клімат. Пераважаюць саванны і зараснікі хмызняку.
Гісторыя правіць
У старажытнасці востраў Саву быў населены аўстранезійцамі. Сучасны народ саву, або хаву, з’яўляецца прамым нашчадкам першапасяленцаў. У сярэднявеччы востраў знаходзіўся пад кантролем яванскай імперыі Маджапахіт. У 1648 г. адкрыты галандскімі маракамі. Спроба галандцаў у 1674 г. стварыць гандлёвую факторыю скончылася беспаспяхова з-за супраціўлення жыхароў усхода Саву. У 1770 г. востраў наведала брытанская экспедыцыя на чале з Дж. Кукам. У XIX ст. далучаны да каланіяльных валоданняў Галандыі. У 1949 г. стаў часткай незалежнай Інданезіі.
Эканоміка правіць
Дзве асноўныя галіны эканомікі вострава Саву — сельская гаспадарка і турызм. Тубыльцы вырошчваюць на продаж кукурузу і фасолю, для ўнутранага спажывання — цукровую пальму. З часоў сярэднявечча існуе конегадоўля. Поні з Саву вывозяцца на іншыя астравы Інданезіі. З канца XX ст. развіваецца лоў водарасцяў, што экспартуюцца ў Японію. Турысты наведваюць востраў для адпачынку на пляжах і знаёмства з арыгінальнай мясцовай культурай.