Вышневалоцкае вадасховішча

Вышневалоцкае вадасховішча — вадасховішча ў Вышневалоцкам раёне Цвярской вобласці, размешчаны на захад ад горада Вышні Валачок. Аб’ём вады — 0,32 км³[крыніца?]. Плошча паверхні — 108 км²[крыніца?]. Вышыня над узроўнем мора — 163,5 м[крыніца?].

Вышневалоцкае вадасховішча
Краіна
РэгіёнЦвярская вобласць
Вышыня над узроўнем мора163,5 м
Даўжыня12 км
Шырыня9 км
Плошча108 км²
Аб'ём0,32 км³
УпадаюцьШліна 
ВыцякаюцьНовацверацкі, Цна, Таболка 
Вышневалоцкае вадасховішча (Расія)
Вышневалоцкае вадасховішча
Вышневалоцкае вадасховішча (Цвярская вобласць)
Вышневалоцкае вадасховішча
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пра вадасховішча правіць

Вадасховішча займае цэнтральную частку раёна. Яно было створана выбітным гідратэхнікам-самавукам М. І. Сердзюковым для падтрымання суднаходнага ўзроўню ў Вышневалоцкай воднай сістэме, які злучыў Балтыйскае мора з Волгай па ідэі імператара Пятра I. Вадасховішча з’яўляецца часткай Вышневалоцкай воднай сістэмы.

З Вышневалоцкага вадасховішча бярэ пачатак рака Цверца. Адсюль яна пачынае свой 188-кіламетровы шлях да Волгі. Рака Цна злучае вадасховішча з Мстой і Волхавам.

Вадасховішча створана ў 1719 годзе ў далінах рэк Шліна і Цна. У 1951 годзе збудаванні вадасховішча, якія ствараюць падпор, былі рэканструяваны[1].

Узровень вадасховішча вагаецца ў межах 3 м. Вадасховішча ажыццяўляе сезоннае рэгуляванне сцёку. Выкарыстоўваецца для водазабеспячэння і воднага транспарту, лесасплаву, энергетыкі і рыбнай гаспадаркі (лешч, судак, шчупак). На вадасховішчы працавала пасажырская лінія «Здзешава-Перарва» працягласцю 6 км. Гэты ўчастак да гэтага часу фармальна лічыцца ў «Пераліку ўнутраных водных шляхоў-2002г».

Сёння вадасховішча з’яўляецца важнай рэзервовым крыніцай для рэк Цверца і канала імя Масквы.

Напор вадасховішча выкарыстоўваецца для выпрацоўкі электраэнергіі на двух малых ГЭС: Нова-Цвярэцкай ГЭС і Нова-Цнінскай ГЭС.

Нова-Цвярэцкая ГЭС правіць

Нова-Цвярэцкая ГЭС размешчана на Нова-Цвярэцким канале ў г. Вышні Валачок Цвярской вобласці. У 1741 годзе М. І. Сердзюкоў надбудаваў плаціну для пашырэння вадасховішча. А ў 1944 годзе ўзровень вадасховішча паднялі яшчэ, для таго, каб запрацавала Нова-Цвярэцкая ГЭС у Новацвярэцкім канале, прарытым на поўдзень ад горада паміж вадасховішчам і р. Цверцай. Год пуску 1947.[2].

ГЭС з закрытым машынным залай, абсталявана двума паваротна-лапаснымі турбінамі (лопасці зафіксаваныя зваркай) ПРК-245ВБ-220, магутнасцю па 1200 кВт. Дыяметр рабочага кола — 2,2 м, разліковы набор — 7,0 м, частата кручэння — 150 аб/мін, расход вады — 20 м3/с. Генератары вертыкальныя, падвесныя, тыпу ВДС-325/29-40. Для мантажу і рамонту агрэгатаў у машыннай зале маецца кран грузападымальнасцю 15 тон[3]. Выпрацоўка электраэнергіі: 8,8 млн кВт·г у год, выдача электраэнергіі ў энергасістэму ажыццяўляецца на напрузе 6,3 кВ.

Нова-Цнінская ГЭС правіць

Нова-Цнінская ГЭС размешчана на р. Цна ў г. Вышні Валачок Цвярской вобласці і прызначана для санітарных папускаў вады.

ГЭС з закрытай машыннай залай, абсталявана адной турбінай прапелернага тыпу магутнасцю 220 кВт, дыяметр рабочага кола — 1,2 м, разліковы напор — 4-16 м, выдатак вады — 4-9 м3/з, частата кручэння — 250 аб/мін Генератар вертыкальны, падвесны тыпу ВДС-213/15-24[4].

Населеныя пункты правіць

На берагах вадасховішча знаходзяцца населеныя пункты:

  • горад Вышні Валачок
  • пасёлак Краснамайскі
  • сяло Кашарова
  • вёска Ермакова
  • вёска Рвеніца
  • вёска Язвіха
  • вёска Нікіфаркова
  • вёска Перарва
  • вёска Горадалюбля
  • вёска Востраў Лісіны (на востраве)

Астравы правіць

У акваторыі вадасховішча размешчаны наступныя астравы:

  • Алёхіна Рэлка
  • Вялікі Вал
  • Дзяргуны
  • Жарноўка
  • Захарын Бор
  • Ключына
  • Куніна Рэлка
  • Лісіны
  • Мікаля
  • Магільнік
  • Папоў
  • Самянец
  • Сасновы Рог
  • Сцержанец

Зноскі