Вялікі арлец, або вялікі падворлік (Aquila clanga) — птушка сямейства ястрабіныя.

Вялікі арлец
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Aquila clanga Pallas, 1811

Арэал
выява

  гняздоўі

  зімоўкі


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  175411
NCBI  52409
EOL  47186860

Апісанне

правіць

Вялікі арлец мае даўжыню цела 65-73 см і масу цела 1,6 — 3,2 кг. Палавы дымарфізм не выяўлены, самкі буйнейшыя за самцоў. Рэдка сустракаецца светлая форма. Экалогія віду вывучана недастаткова. Вялікі арлец крыху буйнейшы і цямнейшы за свайго бліжэйшага сваяка — малога арлеца, але ў палявых умовах гэтыя віды практычна неадметныя. Апярэнне дарослых птушак (ад трох гадоў і больш) аднастайнае, цёмна-бурае, патыліца і падхвосце афарбаваныя крыху святлей.

Пашырэнне

правіць
 
Вялікі арлец на паштовай марцы Беларусі

Арэал ад Цэнтральнай Еўропы праз Азiю да Паўночна-Усходняга Кiтая i Прыморскага краю Расіі. У большасці краін Еўропы вялікіх арляцоў няма, колькасць краін, дзе яны гняздуюцца, ідзе на адзінкі. Беларусь другая ў Еўропе паводле колькасці гэтых птушак, тут гняздуецца 120-150 пар вялікіх арляцоў[1].

Птушка аддае перавагу раўнiнным або з пагоркамі тэрыторыям, парослым старымi дрэвамi (часцей лiставымi) паблiзу рачных далiн, балот, вадаёмаў i iншых адкрытых месцаў.

Пералётны або часткова пералётны від. Месца зiмовак: Паўднёвая Азiя, Аравiйскi п-аў, усходняя частка Паўночнай Афрыкі (дэльта Ніла) да поўдня Кеніі. Невялікая колькасць зімуе ў Еўропе (на Балканах, у Італіі, на поўдні Францыі).

Асаблівасці біялогіі

правіць

Гняздо ў кронах дрэў каля ствала, часам у кустах (калі дрэвы адсутнічаюць), на вышыні 3-25 м ад зямлі. У форме кола, у аснове з сухiх галiн; высцiлка з тонкiх галiн i кары з прымессю сухой травы альбо дзярніны (не заўсёды). Памеры новага гнязда каля 70 см, старога - 100-110 см.

 
Яйкі Clanga clanga

Яйкi 2 (часам 1-3), уздутыя або амаль элiптычныя. Колер зменлiвы, часцей за ўсё белыя, часта чыстыя або з iржавымi ці бурымi плямкамi або мазкамi. Памеры звычайна 68х54 мм.

Зноскі

  1. ptushki.org Архівавана 2 лістапада 2019.

Літаратура

правіць
  • Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. ISBN 83-01-13187-X

Спасылкі

правіць