Стражнік вялікі літоўскі
(Пасля перасылкі з Вялікі стражнік літоўскі)
Стражнік вялікі літоўскі (па-лацінску exeubiarum vel vigiliarum praefectus) — ураднік у Вялікім Княстве Літоўскім, абавязкам якога было ў час знаходжання караля ў войску кіраваць пярэдняй стражай і загадваць каравулам у час пастояў.
Пасада заснавана ў 1635 годзе вялікім князем Уладзіславам Вазам. Падобныя функцыі ў дачыненні да павятовага паспалітага рушэння мелі павятовыя стражнікі.
Спіс вялікіх стражнікаў літоўскіх
правіцьДата прыняцця пасады |
Дата складання пасады альбо смерці |
Асоба | Выява | Заўвагі |
---|---|---|---|---|
Вялікія стражнікі літоўскія | ||||
10 сакавіка 1636 |
1656 | Рыгор Мірскі (Grzegorz Mirski) |
Пазбаўлены пасады за падтрымку Кейданскай уніі | |
8 красавіка 1656 |
1668 | Уладзіслаў Юрый Халецкі (Władysław Jerzy Chalecki) |
Памёр | |
8 лютага 1668 |
22 кастрычніка 1668 |
Міхал Леан Абуховіч (Michał Leon Obuchowicz) |
Памёр | |
29 верасня 1669 |
студзень 1676 | Баніфацы Тэафіл Пац (Bonifacy Teofil Pac) |
Паступіў на вялікага абознага літоўскага | |
3 лютага 1676 |
13 красавіка 1692 |
Самуэль Кміціч (Samuel Kmicic) |
Памёр | |
20 мая 1692 |
25 чэрвеня 1698 |
Міхал Юзаф Сапега (Michał Józef Sapieha) |
Паступіў на польнага пісара літоўскага | |
10 ліпеня 1698 |
1703 | Людвік Канстанцін Пацей (Ludwik Konstanty Pociej) |
Паступіў на вялікага падскарбія літоўскага | |
27 лістапада 1703 |
26 кастрычніка 1710 |
Казімір Заранак-Гарбоўскі (Kazimierz Zaranek-Horbowski) |
Паступіў на жамойцкага старосту | |
1708 | 1709 | Казімір Крышпін-Кіршэнштэйн (Kazimierz Kryszpin-Kirszensztein) |
Прызначаны Станіславам Ляшчынскім | |
1710 | 25 мая 1729 |
Станіслаў Уладзіслаў Патоцкі (Stanisław Władysław Potocki) |
Паступіў на белзскага ваяводу | |
4 чэрвеня 1729 |
1748 | Антоні Пацей (Antoni Pociej) |
Адмовіўся ад пасады | |
26 лістапада 1748 |
студзень 1771 | Людвік Пацей (Ludwik Pociej) |
Пляменнік папярэдняга. Памёр | |
7 студзеня 1771 |
14 ліпеня 1774 |
Леанард Пацей (Leonard Pociej) |
Брат папярэдняга. Памёр | |
1774 | 22 чэрвеня 1776 |
Антоні Ануфрый Гелгуд (Antoni Onufry Giełgud) |
Паступіў на жамойцкага кашталяна | |
14 ліпеня 1776 |
1789 | Юзаф Юдзіцкі (Józef Judycki) |
Адмовіўся ад пасады | |
23 снежня 1789 |
1793 | Ігнацы Гелгуд (Ignacy Giełgud) |
Адмовіўся ад пасады | |
1793 | 1795 | Людвік Гелгуд (Ludwik Giełgud) |
Брат папярэдняга. Склаў паўнамоцтвы ў сувязі са спыненнем існавання Рэчы Паспалітай |
Глядзіце таксама
правіцьЛітаратура
правіць- Вяроўкін-Шэлюта У. М. Стра́жнік // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 193. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта. Стра́жнік // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 428. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
- Wolff J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego: 1385—1795. — Kraków, 1885.
- Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej. T. 1—31. — Poznań, 1879—1908.