Вячаслаў Рудольфавіч Мянжынскі
(Пасля перасылкі з Вячаслаў Мянжынскі)
Вячаслаў Рудольфавіч Мянжынскі (польск.: Waclaw Menzynski, Mezynski; 19 (31) жніўня 1874, Санкт-Пецярбург — 10 мая 1934, «Горкі-6»[3], Архангельскае Маскоўскай вобласці) — расійскі рэвалюцыянер, савецкі партыйны дзеяч, чэкіст, наступнік Ф. Э. Дзяржынскага на чале АДПУ (1926—1934), адзін з арганізатараў сталінскіх рэпрэсій.
Вячаслаў Мянжынскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
польск.: Waclaw Menzynski, Mezynski | |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Фелікс Эдмундавіч Дзяржынскі | ||||||
Пераемнік | Пасада скасавана; Генрых Рыгоравіч Ягада, як народны камісар унутраных спраў | ||||||
|
|||||||
Кіраўнік урада | Уладзімір Ільіч Ленін | ||||||
Папярэднік | Іван Іванавіч Скварцоў-Сцяпанаў | ||||||
Пераемнік | Ісідар Эмануілавіч Гукоўскі | ||||||
Нараджэнне |
19 (31) жніўня 1874 |
||||||
Смерць |
10 мая 1934[2] (59 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Бацька | Рудольф Ігнацьевіч Мянжынскі | ||||||
Маці | Марыя Аляксандраўна Шакеева | ||||||
Нацыянальнасць | паляк | ||||||
Партыя | |||||||
Член у | |||||||
Адукацыя | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Фатаграфіі
правіць-
В. Р. Мянжынскі — старшыня АДПУ — у рабочым кабінеце. 1926 г.
-
В. Р. Мянжынскі на манеўрах войскаў Маскоўскай вайсковай акругі. 1928 г.
-
Апошні здымак В. Р. Мянжынскага. 1933 г.
-
В. Р. Мянжынскі
Зноскі
- ↑ а б Менжинский Вячеслав Рудольфович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Менжинский Вячеслав Рудольфович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
- ↑ [1] Архівавана 27 сакавіка 2009., зона регулируемой застройки усадьбы «Архангельское» Архівавана 1 студзеня 2011.
Літаратура
правіць- Рассказы о Менжинском. (Воспоминания современников), сост. М. Смирнов, М., 1969.
- О Вячеславе Менжинском. Воспоминания, очерки, статьи / Составитель М. А. Смирнов. — М.: Политиздат, 1985. — 272 с., ил.
- Гладков Т. К., Смирнов М. А. Менжинский. — М.: Мол. гвардия, 1969. — 351 с.: ил., портр.
- Барышев М. И. Особые полномочия: Повесть о Вячеславе Менжинском. — М.: Политиздат, 1976. — (Пламенные революционеры). — 446 с., ил.
- Мозохин О. Б., Гладков Т. К. Менжинский. Интеллигент с Лубянки (Вожди в законе). — М.: Яуза; ЭКСМО, 2005. — 448 с. — ISBN 5-699-09942-5.
- Рейфилд Д. Сталин и его подручные / авторск. пер. с англ., расширенн. и доп. — М.: Новое литературное обозрение, 2008. — 576 с. — ISBN 978-5-86793-651-8. — Гл. 3. Изысканный инквизитор; гл. 4. Партия соло. — С. 122−220.
Спасылкі
правіць- Верная тень Сталина(недаступная спасылка)
- «Мы — вооружённая часть партии»