Дайнава (Беняконскі сельсавет)

Дайнава
Краіна	Беларусь
Вобласць	Гродзенская
Раён	Воранаўскі
Сельсавет	Беняконскі
Каардынаты	54°10′54″ пн. ш. 25°22′39″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	▼177 чал. (2009);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1594
Аўтамабільны код	4
СААТА	4213804066

Дайнава́^[1] (трансліт.: Dajnava, руск.: Дайнова) — вёска ў Воранаўскім раёне Гродзенскай вобласці. Уваходзіць у склад Беняконскага сельсавета. За 5 км на паўночны ўсход ад Воранава, 66 гаспадарак, 171 жыхар (2014).

Гісторыя правіць

Вядома з 18 ст. як вёска ў складзе маёнтка Германішкі ў Ашмянскім павеце Віленскага ваяводства ВКЛ. У 1790 г. ўладанне віленскага біскупа Ігнацы Масальскага, 11 дымоў, 65 душ сялян, 23 кані, 28 валоў, 18 валок зямлі. Пасля 3-га падзелу Рэчы Паспалітай (1795) у складзе Расійскай імперыі, у Віленскай, з 1797 г. Літоўскай, з 1801 г. Гродзенскай, з 1842 г. Віленскай губернях. У 2-й пал. 19 — пач. 20 ст. у Седліскай воласці Ашмянскага павета Віленскай губерні, уладанне барона Лефорта, у 1870 г. 96 рэвізскіх душ сялян. У канцы 19 ст. школа граматы. З 1921 г. у складзе Польшчы, у Седліскай гміне Валожынскага павета Навагрудскага ваяв., 53 двары, 275 жыхароў. З лістапада 1939 г. у БССР. 3 4.12.1939 г. у Баранавіцкай вобласці, з 15.1.1940 г. у Воранаўскім раёне, з 12.10.1940 г. у Ромуцеўскім сельсавеце, 106 двароў, у 1940 г. 490 жыхароў.

Да 16 ліпеня 1954 года вёска ўваходзіла ў склад Ромуцеўскага сельсавета, да 29 красавіка 1960 года — у склад Беняконскага сельсавета^[2], да 17 красавіка 1964 года — у склад Воранаўскага сельсавета, да 11 лютага 1972 года знаходзілася ў адміністрацыйным падпарадкаванні Воранаўскага пассавета^[3].

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9 (DJVU).
↑ Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 29 красавіка 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 16.
↑ Рашэнне выканаўчага камітэта Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 11 лютага 1972 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1972, № 8 (1346).

Літаратура правіць

Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 9. Гродзенская вобласць. Кн. 1 / рэдкал.: У. Андрыевіч і інш. — Мн.: БелЭн, 2015. ISBN 978-985-11-0839-4

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9 (DJVU).

[2] Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 29 красавіка 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 16.

[3] Рашэнне выканаўчага камітэта Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 11 лютага 1972 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1972, № 8 (1346).

[1]

[2]

[3]