Лысоўшчына

Голацкі сельсавет

Лысо́ўшчына[1] (трансліт.: Lysoŭščyna, руск.: Лысовщина) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Голацкага сельсавета. Месціцца за 41 км на паўночны захад ад Мар’інай Горкі, 18 км ад Мінска, на рацэ Свіслач.

Вёска
Лысоўшчына
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Ранейшыя назвы
Лысаўшчызна
Лысоўшчызна
Лысаўшчына
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1713
Аўтамабільны код
5
Лысоўшчына на карце Беларусі ±
Лысоўшчына (Беларусь)
Лысоўшчына
Лысоўшчына (Мінская вобласць)
Лысоўшчына

Назва правіць

Назва-паняцце, пусты ўчастак зямлі без лесу ці на месцы высечанага лесу[2].

Гісторыя правіць

Ранняя гісторыя правіць

У XIX стагоддзі ў Ігуменскім павеце Мінскай губерні Расійскай імперыі, даўняе ўладанне Прушынскіх. З другой паловы XIX стагоддзя ў Пярэжырскай воласці Ігуменскага павета. У 1876 годзе[3] маёнтак купіў мешчанін Стэфан Антонавіч Шот, губернскі сакратар, праваслаўны[4].

У канцы XIX стагоддзя былі аднайменныя вёска і фальварак.

Найноўшая гісторыя правіць

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Жыхары Пярэжырскай воласці атрымалі пасведчанні Народнага Сакратарыята Беларусі[5]. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года вёска пад акупацыяй Германіі.

Насельніцтва правіць

  • 1858 год — 44 жыхары
  • кан. XIX ст. — вёска, 11 двароў, 79 жыхароў; фальварак, 2 двары, 4 жыхары
  • 1908 год — вёска, 12 двароў, 80 жыхароў; фальварак, 2 двары, 35 жыхароў
  • 1917 год — вёска, 16 двароў, 78 жыхароў; фальварак, 1 двор, 7 жыхароў
  • 1960 год — 86 жыхароў
  • 2002 год — 6 двароў, 12 жыхароў
  • 2010 год — 6 гаспадарак, 10 жыхароў
  • 2012 год — 7 гаспадарак, 11 жыхароў

Вядомыя асобы правіць

Крыніцы правіць

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Жучкевич В. А. Краткий топонимический словарь Белоруссии. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974. С. 215
  3. SgKP 1884, с. 869.
  4. Памяць 2003, с. 98.
  5. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Т. 4 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — Мінск: Белкартаграфія, 2018. — 270 с., іл. — ISBN 978-985-508-476-2. С. 19.
  6. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 552. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.

Літаратура правіць

Спасылкі правіць