Ліцвяны

аграгарадок ва Уздзенскім раёне Мінскай вобласці Беларусі
(Пасля перасылкі з Вёска Ліцвяны)

Ліцвя́ны[1] (трансліт.: Licviany, руск.: Литвяны) — аграгарадок ва Уздзенскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Уздзенскага сельсавета.

Аграгарадок
Ліцвяны
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 333 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1718
Паштовы індэкс
223401
Аўтамабільны код
5
СААТА
6256842060
Ліцвяны на карце Беларусі ±
Ліцвяны (Беларусь)
Ліцвяны
Ліцвяны (Мінская вобласць)
Ліцвяны

У 1924—1974 гадах вёска ў складзе Каменскага сельсавета[2]. З 15 жніўня 1974 года па 28 мая 2013 года Ліцвяны былі цэнтрам Ліцвянскага сельсавета[3].

Знаходзіцца за 6 км у напрамку на паўночны захад ад горада Узда, за 70 км ад Мінска[4], каля ракі Уса, на аўтадарозе Р68[5].

Насельніцтва правіць

  • 1999 год — 122 двары, 363 жыхары[4].

Вядомыя асобы правіць

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Рашэнне выканаўчага камітэта Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 15 жніўня 1974 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1974, № 25 (1435).
  3. «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 31 сакавіка 2016. (руск.)
  4. а б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 323, 324. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9.
  5. Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Минская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2009. — С. 25. — 60 с. — 20 000 экз. — ISBN 978-985-508-174-7. (руск.)

Літаратура правіць

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 323, 324. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9.

Спасылкі правіць