Якімавічы (Слонімскі раён)

Якімавічы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Гродзенская
Раён	Слонімскі
Сельсавет	Дзеравянчыцкі
Каардынаты	53°05′39″ пн. ш. 25°28′34″ у. д.HGЯO
Вышыня цэнтра	138 м
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1562
Аўтамабільны код	4

У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Якімавічы.

Які́мавічы^[1] (трансліт.: Jakimavičy, руск.: Якимовичи) — вёска ў Слонімскім раёне Гродзенскай вобласці. Уваходзіць у склад Дзеравянчыцкага сельсавета.

Да 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Вялікашылавіцкага сельсавета^[2].

ГісторыяПравіць

Сябры БХД прыбіраюць магілу сям'і Струпавец

У 16 ст. упамінаецца як сяло, прыватная ўласнасць у Слонімскім павеце Навагрудскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага. У 1510 годзе як сяло, ўласнасць С.Збожнага-Няміры. У 1569 годзе сяло, 3 службы, шляхецкая уласнасць, уваходзіла ў маёнтак Шылавічы. У 18 ст. у Слонімскім павеце. У другой палове 19 ст. вёска, прыватная ўласнасць у Шылавіцкай воласці, уваходзіла ў склад маёнтка Гавенавіцкае.Належала памешчыку Пуслоўскаму. У 1869 годзе налічвалася 160 жыхароў- сялян-уласнікаў. Працавала народнае вучылішча, у якім вучылася 18 хлопчыкаў. У1882 годзе заснавана шкіпінарнае прадпрыемства з паравым рухавіком. У 1884 годзе тут працавалі 8 рабочых. Паводле перапісу 1897 года, 47 двароў, 300 жыхароў, меўся вадзяны млын, карчма, кузня. Непадалеку ад вёскі знаходзіўся аднаіменны фальварак, у якім 1 двор, 26 жыхароў. У 1905 годзе у вёсцы 384 жыхароў. Побач з вёскай знаходзіліся аднаіменны фальварак (7жыхароў), выселак(11 жыхароў), урочышча(28 жыхароў), лясная старажоўка(5 жыхароў). З 1921 года у складзе Польшчы. Уваходзіла ў Шылавіцкую гміну Слонімскага павета Навагрудскага ваяводства. У 1921 годзе 39 двароў, 209 жыхароў. З 1939 года у складзе БССР. З 12.10.1940 года вёска у Шылавіцкім, з 22.07.1966 года у Жыровіцкім, з 06.08.1979 года у Вялікашылавіцкім сельсаветах. На 01.01.2003 года 21 двор 28 жыхароў.

Падчас Другой Сусветнай вайны ў красавіку 1943 г. у вёсцы партызанамі СССР была закатаваная сям'я Струпавец (забілі гаспадара Васіля, ягою жонку Соф'ю, дзяцей Мікалая, Аркадзя, Міхаіла і Раісу). Партызаны абрабавалі хату і падпалілі. Выжыў паранены сын Васіль, які патушыў агонь у хаце. Ён застаўся інвалідам (вяскоўцы выратавалі яго — падабралі і адвезлі ў Слонім у шпіталь) і распавёў гісторыю лінчавання сваёй сям'і^[3]^{[неаўтарытэтная крыніца?]}.

СлавутасціПравіць

Расколаты камень

Расколаты камень — геалагічны помнік прыроды рэспубліканскага значэння.

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9 (DJVU).
↑ Решение Гродненского областного Совета депутатов от 28.08.2013 N 249 О некоторых вопросах административно-территориального устройства Слонимского района Гродненской области
↑ Слонімцы ўпарадкавалі магілы ахвяраў савецкіх партызан

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
Слонімцы ўпарадкавалі магілы ахвяраў савецкіх партызан

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9 (DJVU).

[2] Решение Гродненского областного Совета депутатов от 28.08.2013 N 249 О некоторых вопросах административно-территориального устройства Слонимского района Гродненской области

[3] Слонімцы ўпарадкавалі магілы ахвяраў савецкіх партызан

[1]

[2]

[3]