Віктар Іванавіч Баркоўскі

Віктар Іванавіч Баркоўскі (6 (19) студзеня 1900, Мінск — 26 студзеня 1982, Масква, СССР) — мовазнавец, прафесар (1930), член КПСС (з 1947), доктар філалагічных навук (1950), чл.-кар. АН СССР (1958), чл.-кар. Германскай АН у Берліне (ГДР, 1967), ганаровы доктар філасофіі (ГДР, 1967), чл.-кар. Акадэміі навук і літаратуры ў Майнцы (ФРГ, 1969), акадэмік АН СССР (1972).

Віктар Іванавіч Баркоўскі
Дата нараджэння 6 (18) студзеня 1900
Месца нараджэння
Дата смерці 26 снежня 1982(1982-12-26) (82 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Наталля Карская[d]
Род дзейнасці дыялектолаг
Навуковая сфера мовазнаўства
Месца працы
Навуковая ступень доктар філалагічных навук
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Яўхім Фёдаравіч Карскі
Партыя
Член у
  • Акадэмія навук СССР[d]
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР
Узнагароды
ордэн Леніна ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн «Знак Пашаны»

Біяграфія правіць

Яго бацька, Іван Адамавіч Баркоўскі (1855—1905), выкладчык старажытных моў, незадоўга да скону прыняў сан праваслаўнага святара. У 1918 годзе Віктар Баркоўскі заканчвае з залатым медалём Другую кішынёўскую гімназію (1918).

У 1919 г. паступіў на гісторыка-філалагічны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта і быў прызваны на ваенна-марскую службу ды накіраваны на эканамічны факультэт Гаспадарчай акадэміі РСЧА і Флота, але вучобы ва ўніверсітэце не пакінуў, нават зрабіў паведамленне «Дуэль і смерць М. Ю. Лермантава». У 1921 г. займае пасаду памочніка начальніка аддзела ўпраўлення вышэйшымі марскімі вучэбнымі ўстановамі. У 1921—1922 гадах памочнік начальніка аддзела Штаба камандуючага марскімі сіламі РСФСР. Тады ж ён бярэцца шлюбам са старэйшай за сябе Наталляй, дачкой славутага беларускага мовазнаўцы Яўхіма Карскага і заканчвае этнолага-лінгвістычны факультэт Петраградскага ўніверсітэта (1923), дзе спецыялізаваўся (пад кіраўніцтвам Карскага) па мове старажытнарускіх помнікаў.

У 1930—1950 гг. працаваў у Магілёўскім (выступаў па пытаннях рэформы беларускага правапісу), Наўгародскім, Яраслаўскім, Сімферопальскім педагагічных інстытутах, Львоўскім універсітэце. З 1950 г. у Інстытуце мовазнаўства АН СССР (у 1954—1960 дырэктар). З 1960 г. у інстытуце рускай мовы АН СССР.

Даследчык гістарычнай граматыкі і дыялекталогіі ўсходне-славянскіх моў. Аўтар прац аб мове Суздальскага летапісу і наўгародскіх грамат на бяросце, па гісторыі вывучэння беларускай мовы, навукова-біяграфічных артыкулаў пра акадэміка Я. Карскага, рэдактар яго твораў «Белоруссы» і «Труды по белорусскому и другим славянским языкам» (1962).

Галоўны рэдактар часопісаў «Русский язык в школе» і «Русская речь», першы намеснік старшыні савецкага камітэта славістаў. Узнагароджаны ордэнам Леніна.

Творы правіць

  • Синтаксис древнерусских грамот. [ч. 1-2] Москва. — [Львов] 1949—1958.
  • Использование диалектных данных в трудах по историческому синтаксису восточнославянских языков. Москва. 1958.
  • Сравнительно-исторический синтаксис восточнославянских языков. Типы простого предложения. Москва. 1968.
  • Бессоюзные сложные предложения, сопоставляемые со сложноподчиненными. Москва. 1972.
  • Синтаксис сказок. Русско-белорусские параллели. Москва. 1981

Зноскі

Літаратура правіць

  • Список печатных трудов В. И. Борковского. // Проблемы истории и диалектологии славянских языков: Сб. статей к 70-летию чл.-кор. АН СССР В. І. Борковского. — Москва, 1971.
  • Борковский Виктор Иванович. // Большая Советская Энциклопедия. Т. 3. — Москва. 1970. — С. 571.
  • Баркоўскі Віктар Іванавіч // Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. Т. ІІ. — Мінск. 1970. — С. 152.
  • Галенко І. Г. Борковський Віктор Іванович. // Українська радянська енциклопедія. /2-е вид./ Т. 1. — Київ. 1977. — С. 535.
  • Галенко Г. Віктор Іванович Борковський// Мовознавство. 1980. № 1.
  • Кедайтене Е. И. Виктор Иванович Борковский (1900-82). // Русская речь. № 5. 1983.
  • Морозова С. Е. Виктор Иванович Борковский (1900—1982). // Известия АН СССР. Серия литературы и языка. Т. 42. № 2. 1983.
  • Вомперский В. П. Виктор Иванович Борковский. // Русская речь. № 1. 1990.
  • Волкова Н. А. В. И. Борковский о проблемах языковой культуры на страницах «Рабфака на дому». // Изучение творческого наследия акад. Борковского: Тезисы региональной научной конференции. Львов. 1990.
  • Германовіч І. К. Баркоўскі Віктар Іванавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 309. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
  • Галенко І. Г. Борковський Віктор Іванович. // Українська мова. Енциклопедія. — Київ. 2000. — С. 53.
  • Железняк М. Г. Борковський Віктор Іванович. // Енциклопедія сучасної України. Т. 3. — Київ. 2004. — С. 320.
  • Баркоўскі Віктар Іванавіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 73. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі правіць