Віктар Уладзіміравіч Шэйман
Віктар Уладзіміравіч Шэйман (26 мая 1958, в. Салтанішкі, Воранаўскі раён, Гродзенская вобласць, БССР) — беларускі дзяржаўны дзеяч.
| Віктар Шэйман | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 20 сакавіка 2006 — 8 ліпеня 2008 | |||||||||||||||||
| Прэм’ер-міністр | Сяргей Сідорскі | ||||||||||||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||||||||||||
| Папярэднік | Генадзь Мікалаевіч Невыглас | ||||||||||||||||
| Пераемнік | Юрый Жадобін | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| 29 лістапада 2004 — 4 студзеня 2006 | |||||||||||||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||||||||||||
| Папярэднік | Урал Латыпаў | ||||||||||||||||
| Пераемнік | Генадзь Мікалаевіч Невыглас | ||||||||||||||||
| Партыя | |||||||||||||||||
| Адукацыя | |||||||||||||||||
| Дзейнасць | палітык, ваенны | ||||||||||||||||
| Нараджэнне | 26 мая 1958 (62 гады) | ||||||||||||||||
| Ваенная служба | |||||||||||||||||
| Званне | генерал-палкоўнік | ||||||||||||||||
| Узнагароды |
| ||||||||||||||||
БіяграфіяПравіць
Працаваў Дэпутатам Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь XII-га склікання (1990—1994), Дзяржаўным сакратаром Савета бяспекі Рэспублікі Беларусь (1994—2000 і 2006—2008), в. а. Міністра ўнутраных спраў (1995), Генеральным пракурорам Беларусі (2000—2004), кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Беларусі (2004—2006). Адзін з членаў Беларускага згуртавання вайскоўцаў
Кіраўнік перадвыбарнага штаба кандыдата ў Прэзідэнты А. Лукашэнкі на прэзідэнцкіх выбарах 2006 года.
З 20 сакавіка 2006 года[1] да 8 ліпеня 2008 года — дзяржаўны сакратар Савета бяспекі Рэспублікі Беларусь. Звольнены з пасады пасля тэрарыстычнага акту, здзейсненага невядомымі ў Мінску пад час святкавання Дня незалежнасці ў ноч на 4 ліпеня 2008 года. Са студзеня 2009 года — памочнік прэзідэнта па асаблівых даручэннях.
Мае шэраг дзяржаўных узнагарод, вышэйшы клас служачага дзяржаўнага апарата.
КрытыкаПравіць
24 верасня 1999 г. суд задаволіў іск Віктара Шэймана да газеты і журналіста Сяргея Аніські памерам 15 млрд. У выніку непамернага штрафу вядомая незалежная газета «Навіны» перастала выходзіць. Беларуская апазіцыя і міжнародныя праваабарончыя структуры сцвярджаюць, што менавіта ён у свой час быў арганізатарам так званых «эскадронаў смерці», якім прыпісваюцца забойствы лідараў арганізаванай злачыннасці, кіраўнікоў апазіцыі і аператара расійскага тэлеканала ГРТ Змітра Завадскага[2][3][4]. У красавіку 2006 года па падазрэннях ва ўдзеле ў фальсіфікацыях прэзідэнцкіх выбараў Віктару Шэйману быў забаронены ўезд у ЗША і краіны Еўрасаюза.
13 кастрычніка 2008 г. міністры замежных спраў краін Еўрасаюза на паседжанні ў Люксембургу прыпынілі на паўгады дзеянне забароны на ўезд у краіны саюза прэзідэнта Беларусі А. Лукашэнкі і «некаторых яго набліжаных». Санкцыі супраць былога дзяржсакратара Савета бяспекі Віктара Шэймана засталіся ў сіле.
Чыны і званніПравіць
- 6 снежня 1996 года — генерал-маёр[5] (у запасе з 27 лістапада 2000 года)
- 28 лістапада 2000 года — дзяржаўны дараднік юстыцыі II класы[6]
- 25 лістапада 2004 года — дзяржаўны дараднік юстыцыі I класы[7]
- 29 лістапада 2004 года — вышэйшы клас служачыя дзяржаўнага апарату
УзнагародыПравіць
- Ордэн Айчыны II ступені (2003)[8]
- Ордэн Айчыны III ступені (1998) [9]
- Ордэн Чырвонага Сцяга (1986, уручаны ў 2002 годзе)[10]
- Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга[11]
- Ордэн Чырвонай Зоркі
- 2 медаля «За адвагу»
- Ордэн «Зорка Карабоба»
- іншыя ўзнагароды
Зноскі
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 20 марта 2006 года № 175 «О назначении В. В. Шеймана Государственным секретарем Совета Безопасности Республики Беларусь»
- ↑ Куды падзеліся «эскадроны смерці»? // Радыё Свабода
- ↑ Прывіды
- ↑ Зондэркаманда? // Наша Ніва
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 6 декабря 1996 г. № 512 «О присвоении В. В. Шейману воинского звания генерал-майора» (руск.)
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 28 ноября 2000 г. № 635 «О присвоении В. В. Шейману классного чина» (руск.)
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ 25 ноября 2004 г. № 578 О ПРИСВОЕНИИ В. В. ШЕЙМАНУ КЛАССНОГО ЧИНА (руск.)
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ 10 ноября 2003 г. № 495 О НАГРАЖДЕНИИ В. В. ШЕЙМАНА И Л. С. МАЛЬЦЕВА (руск.)
- ↑ Указ президента Республики Беларусь 26 мая 1998 г. N 285 г. Минск о награждении В. В. Шеймана орденом Отечества III степени (руск.)
- ↑ Орден нашел владельца (руск.)
- ↑ Гл. фатаграфія