Віталь Уладзіміравіч Казлоўскі

Віта́ль Уладзі́міравіч Казло́ўскі (28 лістапада 1955, Мінск — 14 кастрычніка 2021, Мінск) — беларускі вучоны-эканаміст, педагог, доктар эканамічных навук, прафесар.

Віталь Уладзіміравіч Казлоўскі
Дата нараджэння	28 лістапада 1955(1955-11-28)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР
Дата смерці	14 кастрычніка 2021(2021-10-14) (65 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	навуковец, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	эканоміка
Месца працы	Нацыянальная акадэмія навук Беларусі НДЭІ Міністэрства эканомікі Рэспублікі Беларусь БДУ Міжнародны ўніверсітэт МІПСА Інстытут прадпрымальніцкай дзейнасці Мінскі філіял Расійскага эканамічнага ўніверсітэта імя Г. В. Пляханава[d] Полацкі дзяржаўны ўніверсітэт імя Ефрасінні Полацкай Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Янкі Купалы
Навуковая ступень	доктар эканамічных навук (1999)
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі імя В. У. Куйбышава (1980)

Біяграфія

Нарадзіўся 28 лістапада 1955 г. у Мінску. Скончыў Беларускі дзяржаўны эканамічны ўніверсітэт у 1980 годзе, затым — аспірантуру Інстытута эканомікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі і дактарантуру Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага эканамічнага ўніверсітэта.

Займаў пасады памочніка прэзідэнта Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (з 1987 года), адказнага сакратара Камітэта па дзяржаўных прэміях у галіне навукі і тэхнікі пры Савеце міністраў Рэспублікі Беларусь. З 1978 года працаваў навуковым супрацоўнікам у Інстытуце эканомікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. У 1999 годзе абараніў дысертацыю на суісканне вучонай ступені доктара эканамічных навук на тэму «Інтэграцыя краін Цэнтральнай і Усходняй Еўропы ў Еўрапейскую эканамічную прастору».

Займаўся выкладчыцкай дзейнасцю ў Беларускім дзяржаўным універсітэце, Міжнародным універсітэце «МІПСА», Інстытуце прадпрымальніцкай дзейнасці, Мінскім філіяле Расійскага эканамічнага ўніверсітэта імя Г. В. Пляханава, Усходнееўрапейскім універсітэце эканомікі і менеджменту і інш. Працаваў прафесарам кафедры эканомікі, кіравання і эканамічнай тэорыі Полацкага дзяржаўнага ўніверсітэта, кафедры фінансаў і бугалтарскага ўліку Гродзенскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Янкі Купалы, галоўным навуковым супрацоўнікам Навукова-даследчага інстытута эканомікі Міністерства эканомікі Рэспублікі Беларусь. Кіраваў падрыхтоўкай навукова-педагагічных кадраў (аспірантаў, суіскальнікаў і магістрантаў). У 2004—2006 гадах з’яўляўся галоўным дарадцам прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь. Памёр у Мінску 14 кастрычніка 2021 года ад каранавіруснай хваробы.

Навуковыя інтарэсы

Асноўныя навуковыя даследаванні прысвечаны праблемам макраэканомікі, міжнародных эканамічных і валютна-фінансавых адносін. Займаўся вывучэннем праблем ўстанаўлення сувязі заработнай платы з вынікамі вытворчасці ва ўмовах планавай эканомікі, інтэграцыйных працэсаў і кірункаў развіцця краін Цэнтральнай і Усходняй Еўропы. Распрацаваў тэорыю і сацыяльна-эканамічнае змест працэсу выраўноўвання эканамічнага і культурнага ўзроўню краін Цэнтральнай і Усходняй Еўропы ва ўмовах глабалізацыі.

Бібліяграфія

• Заработная плата и результаты труда. Мн., 1990 г.
• Аренда и заработная плата. СПб., 1995 г.
• Обусловленность и пути выравнивания общей линии экономического и культурного развития европейских стран. Мн., 1998 г.
• Banks of development: role and place in transitive economy, 1996 г.
• Оценка деятельности кредитного учреждения. Мн., 1998 г.
• Макроэкономика: социально ориентированный подход. Мн., 2003 г.