Васіль Паўлавіч Свічэнскі
Васіль Паўлавіч Свічэнскі (нар. 12 чэрвеня 1940, с. Канавалавэ, Гадзяцкі раён, Палтаўская вобласць, УССР) — беларускі архітэктар.
| Васіль Паўлавіч Свічэнскі | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 12 чэрвеня 1940 (83 гады) |
| Месца нараджэння | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Партыя | |
| Член у | |
Біяграфія правіць
У 1963—1968 гадах вучыўся на архітэктурным факультэце Львоўскага політэхнічнага інстытута (выкладчыкі А. М. Рудніцкі, Р. М. Ліпка, В. В. Краўцоў)[1].
У 1968—1969 гадах працаваў у інстытуце «Цэнтрадзіпраруда»; у 1969—1971 гадах у праектным інстытуце Укркаапсаюза; у 1971—1973 гадах у аддзеле праектнага інстытута «Валгаградграмадзянпраект» у г. Волжскім; у 1973—1981 гадах у праектным інстытуце «Гомельграмадзянпраект»; у 1981—1984 гадах галоўны архітэктар г. Гомеля; у 1984—2002 гадах ізноў у праектным інстытуце «Гомельграмадзянпраект»; у 2002—2004 гадах у ТАА «МПП Арыяна»; з 2005 года галоўны архітэктар праектаў ПУП «ЕўраДызайнПраект»[1].
Творчасць правіць
Асноўныя працы ў Расіі: мікрараён № 16 (1973—1975), комплекс будынкаў прафтэхвучылішча (1973—1976) у Волжскім Валгаградскай вобласці[2].
Асноўныя працы ў Беларусі: прафтэхвучылішча металістаў (1976, з Клепаноўскім)[2], палац творчасці дзяцей і моладзі ў г. Гомелі (1980, будаўніцтва ў 1982—1998; сааўтар В. М. Бяспалаў); памежны пункт мытнага афармлення «Новая Гута» (1996—1998, будаўніцтва ў 1998—2002; сааўтары В. І. Сухоцкая, В. А. Ліхапол, пры ўдзеле В. М. Бяспалава, У. П. Талочкі); 9-, 12-, 14-, 16-павярховыя жылыя дамы з установамі гандлю па вул. Савецкай—Малайчука (1985—1986, будаўніцтва ў 1986—1990); будынак праектнага інстытута «Гомельграмадзянпраект» — новая прыбудова ў комплексе з існым будынкам (1978, будаўніцтва ў 1981—1982; сааўтар В. М. Бяспалаў)[1], комплекс будынкаў Гомельскай абласной станцыі пералівання крыві (1981—1982)[2] — усе ў г. Гомелі; рэстаўрацыя і аднаўленне помніка архітэктуры 1904 года — Свята-Мікольскай царквы ў г. Гомелі (Навуковы кіраўнік аб’екта, 2003, будаўніцтва ў 2004—2005); рэканструкцыя з прыбудовай будынка Камітэта дзяржкантролю па Гомельскай вобласці, помніка архітэктуры XIX ст. (1998, будаўніцтва ў 1998—1999); зала бокса (рэканструкцыя спартзалы) па вул. Сталярнай у г. Гомелі (2006, будаўніцтва ў 2008); супермаркет па вул. Мазурава ў г. Гомелі (2008); эскізнае рашэнне супермаркета на скрыжаванні вуліц Соламавай — Рэпіна ў г. Гродна (2008)[1].
Член Саюза архітэктараў СССР з 1980 года. Член КПСС з 1982 года. Пражывае ў г. Гомель[2].
Узнагароды правіць
Узнагароджаны дыпломам 10 рэспубліканскага агляду-конкурсу лепшых архітэктурных твораў года за праект Палаца творчасці дзяцей і моладзі ў г. Гомелі (2002)[1].
Зноскі
- ↑ а б в г д Свиченский Василий Павлович // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
- ↑ а б в г Свиченский Василий Павлович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
Літаратура правіць
- Свиченский Василий Павлович // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
- Свиченский Василий Павлович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)