Габрыэль Белазор
(пам. 1638) падкаморы ўпіцкі
Габрыэль Белазор (памёр да 25 студзеня 1638) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.
Габрыэль Белазор | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Крыштаф Мікалай Дарагастайскі | ||||||
Пераемнік | Казімір Караль Белазор | ||||||
Смерць | 25 студзеня 1638 | ||||||
Род | Белазоры | ||||||
Бацька | Станіслаў Белазор | ||||||
Маці | Дарота з Войнаў[d] | ||||||
Жонка | Крысціна з Астроўскіх[d] | ||||||
Дзеці | Станіслаў Белазор і Казімір Караль Белазор[1] | ||||||
Бітвы |
Біяграфія
правіцьПаходзіў са шляхецкага роду Белазораў герба «Вянява». Нарадзіўся ў сям’і Станіслава і Дароты з Войнай, дачкой кашталяна мсціслаўскага Войны Мацвеевіча.
Падкаморы упіцкі (1625), староста навамлынскі (1629). Маршалак Трыбунала ВКЛ (1635). Палкоўнік каралеўскіх войск[2]. Прымаў удзел у Бітве пад Кірхгольмам 1605 года Лівонскай вайны.
Сям’я
правіцьЖанаты з Хрысцінай Астроўскай. Меў сына Казіміра Кароля.
Крыніцы
правіць- ↑ Urzędnicy inflanccy XVI-XVIII wieku: spisy / пад рэд. К. Мікульскі, А. Рахуба — Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1994. — С. 194. — 292 с. — ISBN 83-85213-11-2
- ↑ Rodzina: herbarz szlachty polskiej T. 1, [Abakanowicz — Broniewicz] / oprac. przez Seweryna Uruskiego; przy współudz. Adama Amilkara Kosińskiego; wykończony i uzup. przez Aleksandra Włodarskiego. — Poznań: «Heroldinum», 1994. — XII, [4], 400, [3] s. — S. 163.
Літаратура
правіць- Баравы, Р. В., Чарняўская, Л. Л. Белазоры // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 1: А — Беліца / Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1993. — С. 344. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-074-2.
- Sawicki, M. Stronnictwo dworskie w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1648-1655 / [Mariusz Sawicki]. — Opole: Fundacja Aksyd, 2010. — 380 s.: il. — S. 57.
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: spisy. T. 2. Województwo trockie XIV-XVIII wiek / Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk; pod red. Andrzeja Rachuby; oprac. Henryk Lulewicz [et al.]; przy współpr. Andreja Macuka i Jaugiena Aniszczanki. — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2009. — 687 s. — S. 563. — ISBN 978-83-7181-453-2.