Галава

Галава — частка цела чалавека ці жывёлы, у якой знаходзіцца мозг, органы гледжання, густу, нюху, слыху і рот. Асобная галава ёсць у хрыбетнікаў і ў насякомых.

Альбрэхт Дзюрэр, Галава Апостала

Пярэдняя частка галавы чалавека называецца твар, жывёлы — пыса ,або хмыза. Звычайна галава злучаная з целам шыяй. Шыя дазваляе галаве паварочвацца і трымаць галаве пэўную пазіцыю ў прасторы.

Часці галовы

Вонкавыя:

• валасы, лоб, скура, вушы
• твар (пыса ў жывёл): вочы, нос, шчокі, рот
• падбародак, шыя
• патыліца
• У жывёл, птушак і насякомых — хобат (хабаток), дзюба, вібрысы, вусікі

Унутраныя:

• чэрап, сківіца
• мозг, насаглотка, вестыбюлярны апарат

Твар

Твар — пярэдняя частка галавы чалавека. Акрамя рук, адзіная максімальна адкрытая частка цела чалавека, незалежна ад месца пражывання.

Склад

• вокаа
• нос
• шчокі
• рот — губы, зубы, бачныя пры ўсмешцы
• скулы
• падбародак
• лоб
• валасы і іх адсутнасць — вусы, барада, бакенбарды, бровы, вейкі, чубок, залысіны, няголенасць

Марфалогія, антрапаметрыя

Вядомыя класічныя мастацкія прапорцыі чалавечага твару. Напрыклад, яны згаданы ў Леанарда да Вінчы ў тэксце да Вітрувіянскага чалавека.

Тыповыя прапорцыі еўрапейскага мужчынскага твару (англ.)

Міміка

Твар актыўна ўдзельнічае ў невербальных зносінах (міміка).

Прыклады выразаў твару і грымас:

• вокаа — шырока адкрытыя, прыжмураныя, нахіленыя бровы, погляд
• нос — напружаныя ноздры
• шчокі — надзьмутыя шчокі
• рот, губы — шырока адкрыты, вусны сціснуты ці выцягнуты
• падбародак — дакрананне да падбародка і рота рукой

Гл. таксама

• Часткі цела
• Тулава