Вікіпедыя

Галеаца Чыяна

Джан Галеаца Чыяна (італ.: Gian Galeazzo Ciano, граф Картэлаца і Букары; 18 сакавіка 1903, Ліворна — 11 студзеня 1944) — італьянскі палітык і дыпламат перыяду фашызму, зяць Мусаліні, граф.

Галеаца Чыяна
італ.: Galeazzo Ciano
міністр замежных спраў Каралеўства Італія[d]
11 чэрвеня 1936 — 6 лютага 1943
Папярэднік Беніта Мусаліні
Пераемнік Беніта Мусаліні
Undersecretary of State of the Council of Ministers of the Kingdom of Italy[d]
6 верасня 1934 — 26 чэрвеня 1935
minister of Popular Culture of the Kingdom of Italy[d]
26 чэрвеня 1935 — 11 чэрвеня 1936
Пераемнік Dino Alfieri[d]
нацыянальны саветнік Палаты фасцый і карпарацый[d]
23 сакавіка 1939 — 2 жніўня 1943
Нараджэнне 18 сакавіка 1903(1903-03-18)[1][2][…]
Смерць 11 студзеня 1944(1944-01-11)[3][1][…] (40 гадоў)
Імя пры нараджэнні італ.: Gian Galeazzo Ciano
Бацька Costanzo Ciano[d]
Жонка Edda Mussolini[d]
Дзеці Fabrizio Ciano[d]
Веравызнанне catholic[d]
Партыя
Член у
Навуковая ступень laurea[d][4]
Дзейнасць дыпламат, палітык, юрыст, аўтар дзённіка
Аўтограф Выява аўтографа
Бітвы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Атрымаўшы юрыдычную адукацыю, служыў аташэ ў Рыа-дэ-Жанейра, дзе пазнаёміўся і ў 1930 годзе абвянчаўся з дачкой Мусаліні Эдай. Вярнуўшыся праз некалькі гадоў у Італію, атрымаў пасаду міністра прэсы і прапаганды. Прыняў удзел у эфіопскай кампаніі на пасадзе камандзіра эскадрыллі бамбардзіроўшчыкаў. У 1936 годзе вярнуўся ў Італію, услаўлены ў друку як «герой», і прызначаны на пасаду міністра замежных спраў (да яго гэту пасаду займаў сам Мусаліні, аднак фактычна знешнюю палітыку вызначаў умераны дыпламат Сувіч, чые высілкі па наладжванні адносін з Францыяй і Англіяй былі зведзены на нішто эфіопскай кампаніяй). На гэтай пасадзе Чыяна арганізаваў продаж сакрэтных шыфраў Італіі іншым краінам (па сцвярджэнні прафесара Эміля Дрэйцэра «зяць Мусаліні ніякага стаўлення да продажу італьянскіх дыпламатычных шыфраў не меў»[5].)

Па меры збліжэння Мусаліні з нацысцкай Германіяй Чыяна ўсё больш расчароўваецца ў яго палітыцы. З 1943 года вядзе актыўную дзейнасць па выхадзе Італіі з вайны, у выніку чаго страчвае пасаду міністра замежных спраў і прызначаецца паслом у Ватыкане. 24 ліпеня 1943 года на Вялікім фашысцкім савеце падтрымаў рэзалюцыю аб зняцці Мусаліні ад пасады.

Новы ўрад маршала Бадолья адмовіўся ад паслуг Чыяна, і апошні разам з сям'ёй бег у Германію. Гэта было сур'ёзнай памылкай, паколькі немцы не забыліся пра яго дзейнасць па разрыву саюза з Германіяй. Чыяна быў схоплены і выдадзены ўладам «Італьянскай сацыяльнай рэспублікі». Пад ціскам Гітлера і пры поўнай абыякавасці Мусаліні быў прысуджаны да смяротнага пакарання смерцю і расстраляны байцамі Чорных Брыгад.

Жонка Чыяна, Эда, захавала яго дзённікі 1939—1943 гг, дзе даволі падрабязна апісаны вядучыя палітычныя фігуры фашысцкай Італіі і нацысцкай Германіі. Дзённік упершыню апублікаваны ў Нью-Ёрку (1946, у скарачэнні), а цалкам — толькі ў 2002 годзе.

След у мастацтве правіць

Адлюстраваны ў шэрагу фільмаў, у тым ліку «Мусаліні і я» (1985), дзе яго ролю выканаў Энтані Хопкінс.

Зноскі

  1. ↑ а б Galeazzo Ciano Conte di Cortellazzo // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Galeazzo Ciano // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ а б в Чиано Галеаццо // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. ↑ https://storia.camera.it/deputato/galeazzo-ciano-19030318 Праверана 29 красавіка 2019.
  5. ↑ Ещё раз о судьбе Дмитрия Быстролетова(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 лістапада 2012. Праверана 3 лютага 2013.

Літаратура правіць

  • Чиано Галеаццо, Дневник фашиста. 1939—1943. М.: Издательство «Плацъ», Серия «Первоисточники новейшей истории», 2010, 676 с. ISBN 978-5-903514-02-1
  • Galeazzo Ciano, Diary 1937—1943, Preface by Renzo De Felice (Professor of History University of Rome) and original introduction by Sumner Welles (U.S. Under Secretary of State 1937—1943), translated by Robert L. Miller (Enigma Books, 2002), ISBN 1-929631-02-2
  • The Ciano Diaries 1939—1943: The Complete, Unabridged Diaries of Count Galeazzo Ciano, Italian Minister of Foreign Affairs, 1936—1943 (2000) ISBN 1-931313-74-1
  • Ciano’s diplomatic papers: being a record of nearly 200 conversations held during the years 1936-42 with Hitler, Mussolini, Franco; together with important memoranda, letters, telegrams etc / edited by Malcolm Muggeridge; translated by Stuart Hood, London: Odhams Press, (1948)
  • Giordano Bruno Guerri — Un amore fascista. Benito, Edda e Galeazzo. (Mondadori, 2005) ISBN 88-04-53467-2
  • Ray Moseley — Mussolini’s Shadow: The Double Life of Count Galeazzo Ciano, (Yale University Press, 1999) ISBN 0-300-07917-6
  • R.J.B. Bosworth — Mussolini (Hodder Arnold, 2002) ISBN 0-340-73144-3
  • Michael Salter and Lorie Charlesworth — «Ribbentrop and the Ciano Diaries at the Nuremberg Trial» in Journal of International Criminal Justice 2006 4(1):103-127 doi:10.1093/jicj/mqi095
  • Fabrizio Ciano — Quando il nonno fece fucilare papà («When Grandpa had Daddy Shot»). Milano: Mondadori, 1991.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Галеаца_Чыяна&oldid=4475119"