Альжбета Астрожская
Альжбета (Галшка) Астрожская (1539—1582), празваная «Чорнай княгіняй», дачка Ільі і Беаты з роду Касцялецкіх, унучка Канстанціна Іванавіча Астрожскага. З дзяцінства была адзіным нашчадкам велізарнай маёмасці, што і вызначыла яе трагічны лёс.
| Альжбета Астрожская | |
|---|---|
 | |
 | |
| Нараджэнне |
19 лістапада 1539 |
| Смерць |
1582[1][2][…] ці 1582 |
| Род | Астрожскія |
| Бацька | Ілья Канстанцінавіч Астрожскі[d] |
| Маці | Беата з Касцялецкіх[d] |
| Муж | Дзмітрый Сангушка, Лукаш Гурка[d] і Сямён Юр’евіч Слуцкі[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьНарадзілася пасля смерці бацькі. Яе дзядзька Канстанцін Васіль Астрожскі жадаў яе шлюбу са сваім сябрам, Дзмітрыем Сангушкам, але маці, Беата з роду Касцялецкіх, была супраць. У 1553 Сангушка гвалтоўна захапіў 14-гадовую Альжбету і павянчаўся з ёю. Аднак Беата дамаглася каралеўскага дэкрэту аб скасаванні шлюбу і абвяшчэнні Сангушкі па-за законам, пасля чаго ён быў забіты родзічамі Беаты — Касцялецкімі і Збаражскімі. У 1554 зноў насуперак волі Альжбеты і яе маці Жыгімонт II Аўгуст выдаў яе за польскага магната графа Лукаша з Горкі. Маці вывезла Альжбету з Польшчы і схавала яе ў дамініканскім кляштары ў Львове. У 1559 туды быў выкліканы Сямён Слуцкі, які павянчаўся з Альжбетай у кляштары, ужо абкладзеным дружынай графа Лукаша. Калі скончыліся запасы вады, манахі здаліся і Альжбету адвезлі да Лукаша, дзе яна правяла каля 14 гадоў у добраахвотным зняволенні. Пасля смерці ў 1560 годзе Cямёна Слуцкага Беата, каб не дапусціць да маёнткаў графа Лукаша, выйшла замуж за польскага магната Альбрэхта Ляскага, які фактычна захапіў маёнткі, абыходзіўся з жонкаю вельмі жорстка, трымаў яе пад замком. Пасля яго смерці частка маёнткаў Астрожскіх адышла да польскага караля. Астатнія маёнткі Альжбета, якая пасля смерці Лукаша ў 1573 выйшла на волю, завяшчала свайму дзядзьку Канстанціну Васілю.
Зноскі
Літаратура
правіць- Юхо І., Насевіч В. Астрожскія // ЭГБ ў 6 т. Т. 1. Мн., 1993.
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Горацкага р-на. Мн., 1996. С. 26-41
- Wolff J. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Warszawa, 1897.
- Kuchowicz Z. Wizerunki niepospolitych niewiast staropolskich XVI—XVIII wieku. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1974.
- Kempa T. Dzieje rodu Ostrogskich. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2002. ISBN 83-7174-971-6.
- Zagórska S. Halszka z Ostroga: Między faktami a mitami. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2006. ISBN 83-7181-419-4.