Ганна Радзівіл (1476—1522)
Ганна Радзівіл (1476 — 14 ці 15 сакавіка 1522, с. Ліў, Мазавецкае княства, цяпер — гміна Ліў, Вэнгроўскі павет, Мазавецкае ваяводства, Польшча) — жонка мазавецкага князя Конрада III Рудога, рэгент Мазавецкага княства 1503 — 1518 гг.
| Ганна Радзівіл | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
 Герб «Трубы» | |||||||
|
|||||||
|
|||||||
| Нараджэнне |
каля 1476 ці 1476 |
||||||
| Смерць |
сакавік 1522 |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Радзівілы | ||||||
| Бацька | Мікалай Радзівіл Стары[1] | ||||||
| Маці | Соф’я з Манівідаў[d] | ||||||
| Муж | Конрад III Руды[d][1] | ||||||
| Дзеці | Sophia of Masovia[d], Ганна Мазавецкая[d], Janusz III of Masovia[d] і Stanislaus I of Masovia[d] | ||||||
| Дзейнасць | рэгентка | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія правіць
Паходжанне правіць
Дачка віленскага ваяводы, канцлера вялікага літоўскага М. Радзівіла Старага і Соф'і Манівід. Мела братоў Мікалая, Яна, Юрыя, Альберта, і сястру Барбару, якая стала манашкай-бернардзінкай[2].
Сям'я правіць
У 1496 ці 1497 г. выйшла за мазавецкага князя Конрада III Рудога і прынесла яму 20.000 дукатаў пасагу[3].
Рэгенцтва правіць
29 кастрычніка 1503 г., пасля раптоўнай смерці Конрада III Рудога, стала рэгентам Мазавецкага княства, і выступіла супраць уваходжання яго ў склад Кароны Каралеўства Польскага. Шукаючы заступніцтва вялікага князя літоўскага Аляксандра, звярнулася да яго праз свайго бацьку Мікалая: «mediante domino palatino Vilnensi»[4]. У 1511 — 1517 гг. імкнулася ўсталяваць епіскапства ў Варшаве, чаму вельмі супраціўляўся кароль польскі і вялікі князь літоўскі Жыгімонт I Стары. 28 снежня 1514 г. надала права Остраву Мазавецкаму прывілей на правядзенне чатырох кірмашоўы ў год і штотыднёвы рынак.
Пахавана ў Касцёле Святой Ганны ў Варшаве.
6 чэрвеня 2004 г. у горадзе Остраў Мазавецка быў адкрыты помнік княжне аўтара Міраславы Скочэк.
| Радзівіл Осцікавіч | ||||||||||||||||
| Мікалай Радзівіл Стары | ||||||||||||||||
| NN | ||||||||||||||||
| Ганна Радзівіл | ||||||||||||||||
| Івашка Манівідавіч | ||||||||||||||||
| Соф'я Манівід | ||||||||||||||||
| Ганна | ||||||||||||||||
Зноскі
- ↑ а б Radziwiłłowie herbu Trąby — Warszawa: Archiwum Główne Akt Dawnych, Wydawnictwo DiG, 1996. — 67 с. — ISBN 83-85490-62-0
- ↑ Tarp istorijos ir būtovės: studijos prof. Edvardo Gudavičiaus 70-mečiui / sudarė A. Bumblauskas, R. Petrauskas; [red. kolegija: J. Bardach et al.]. — Vilnius: Aidai, 1999. — 517, [2] p.: portr. — P. 136. — ISBN 9986-590-89-2.
- ↑ Halecki, O. Anna z Radziwiłłów // Polski słownik biograficzny. T. 1, z. 2 — 5, Andronicus Tranquillus Parthenius młodszy — Beynart Wojciech / [Wł. Konopczyński red. główny]; Polska Akademia Umiejętności. — Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1935. — XVI, 97-479 s. — S. 125.
- ↑ Garbacik, J. Materiały do dziejów dyplomacji polskiej z lat 1486 — 1516: kodeks zagrzebski / Józef Garbacik. — Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo PAN, 1966. — XVII, [1], 220, [1] s., [1] k. tabl.: il. — S. 63. — (Materiały Komisji Nauk Historycznych; № 11).
Літаратура правіць
- Jasiński, K. Rodowód Piastów mazowieckich. — Poznań — Wrocław: Wydawnictwo Historyczne, 1998. — 247 s. — S. 172 — 173. — ISBN 83-913563-0-2.