Гастон Думерг (фр.: Gaston Doumergue; 1 жніўня 1863 — 18 чэрвеня 1937) — французскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, прэзідэнт Францыі (Трэцяя рэспубліка, 1924—1931).

Гастон Думерг
Gaston Doumergue
13-ы прэзідэнт Францыі
12-ы прэзідэнт Трэцяй рэспублікі
Сцяг
13 чэрвеня 1924 — 13 чэрвеня 1931
Папярэднік Аляксандр Мільеран
Пераемнік Поль Думер
Сцяг Князь Андоры Сцяг
13 чэрвеня 1924 — 13 чэрвеня 1931
Сумесна з Жусці Гвітарт-і-Вілардэво
Папярэднік Аляксандр Мільеран
Пераемнік Поль Думер
Сцяг79-ы прэм'ер-міністр Францыі
48-ы прэм'ер-міністр Трэцяй рэспублікі
9 снежня 1913 — 9 чэрвеня 1914
Прэзідэнт Раймон Пуанкарэ
Папярэднік Луі Барту
Пераемнік Аляксандр Рыбо
Сцяг112-ы міністр замежных спраў Францыі
3 жніўня — 26 жніўня 1914
Кіраўнік урада Рэнэ Вівіяні
Папярэднік Рэнэ Вівіяні
Пераемнік Тэафіль Дэлькасэ
Сцяг109-ы міністр замежных спраў Францыі
9 снежня 1913 — 9 чэрвеня 1914
Папярэднік Аляксандр Рыбо
Пераемнік Стэфан Пішон
Сцяг108-ы прэм'ер-міністр Францыі
78-й прэм'ер-міністр Трэцяй рэспублікі
9 лютага — 8 лістапада 1934
Прэзідэнт Альбер Лебрэн
Папярэднік Эдуар Даладзье
Пераемнік П'ер Эцьен Фландэн
Сцяг10-ы міністр калоній Францыі
7 чэрвеня 1902 — 24 студзеня 1905
Кіраўнік урада Эміль Комб
Папярэднік Альберт Дэкрэ
Пераемнік Эцьен Клемантэль
Сцяг23-і міністр калоній Францыі
26 жніўня 1914 — 20 сакавіка 1917
Кіраўнік урада Рэнэ Вівіяні
Астрыд Брыян
Папярэднік Морыс Рэно
Пераемнік Андрэ Мажыно
Нараджэнне 1 жніўня 1863(1863-08-01)[1][2][…]
Смерць 18 чэрвеня 1937(1937-06-18)[1][4][…] (73 гады)
Месца пахавання
Маці Françoise Pattus[d]
Жонка Jeanne Doumergue[d]
Веравызнанне пратэстанцтва
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
ордэн Залатога Руна Order of the Star of Anjouan рыцар ордэна Залатога руна кавалер Вялікага крыжа ордэна Ганаровага легіёна крыж Свабоды Вялікі крыж ордэна Трох зорак ордэн Серафімаў ордэн Белага арла вялікі магістр ордэна Ганаровага легіона ордэн Дракона Анама Knight of the Order of the Elephant
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пачынаў як радыкал, у пазнейшыя гады — кансерватар без пэўнай партыі. Першы міністэрскі партфель (міністра калоній) атрымаў у 1902 годзе. У снежні 1913 — чэрвені 1914 — прэм'ер-міністр і міністр замежных спраў; затым зноў узначальваў МЗС у першыя месяцы 1-й сусветнай вайны. У 1914—1917 гадах зноў міністр калоній; у пачатку лютага (паводле н. ст.) 1917 года ўзначаліў французскую дэлегацыю на Петраградскай канферэнцыі саюзных дзяржаў.

У 1923—1924 гадах старшыня Сената.

Выбраны прэзідэнтам рэспублікі пасля адстаўкі А. Мільерана і займаў пасаду адзін поўны сямігадовы тэрмін.

На другі тэрмін не балатаваўся, але застаўся ў палітыцы і пасля зыходу з Елісейскага палаца яшчэ раз быў прэм'ер-міністрам (люты—лістапад 1934, узначальваў кансерватыўны «ўрад нацыянальнага адзінства»). Гэты кароткі перыяд быў нестабільны, характарызаваўся ростам фашысцкіх настрояў ва Францыі і фарміраваннем левага антыфашысцкага фронту; у кастрычніка 1934 года харвацкімі нацыяналістамі (усташамі) у Марселі быў забіты міністр замежных спраў ва ўрадзе Думерга, Луі Барту.

Пасля адстаўкі свайго кабінета Думерг сышоў на спакой і памёр у сваім родным горадзе Эг-Віў (поўдзень Францыі, дэпартамент Гар).

Думерг быў адзіным прэзідэнтам Францыі — пратэстантам і адзіным кіраўніком французскай дзяржавы з часоў Хлодвіга, якія не належаў да рымска-каталіцкай царквы (не лічачы Генрыха IV, які перайшоў у каталіцызм).

Думерг быў масонам і належаў да масонскай ложы «Рэха» Вялікага Усходу Францыі.

Акрамя таго, Гастон Думерг стаў адным з двух прэзідэнтаў (другім быў Нікаля Сарказі), якія ўступілі ў шлюб на пасадзе. 1 чэрвеня 1931 года 68-гадовы прэзідэнт Францыі, раней халасты, ажаніўся з Жанай-Мары Гасаль (1879—1963). Як і ў выпадку з Сарказі, шлюб быў заключаны мэрам VIII акругі, які адмыслова наведаў Елісейскі палац.

Зноскі

  1. а б http://www.senat.fr/senateur-3eme-republique/doumergue_gaston0833r3.html
  2. Gaston Doumergue // Sycomore / Assemblée nationale Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Думерг Гастон // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. Думерг Гастон // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  5. Gaussent J. Grandes figures de Vaunage et de Petite CamargueSaint-Gély-du-Fesc. — С. 72. — ISBN 978-2-913898-29-5