Гацук (Слуцкі раён)

Гацук
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Слуцкі
Сельсавет	Гацукоўскі
Каардынаты	53°19′32″ пн. ш. 27°31′25″ у. д.HGЯO
Першая згадка	1862
Насельніцтва	~1 200 чалавек
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1795
Паштовы індэкс	223644
Аўтамабільны код	5

Гацу́к^[1] (трансліт.: Hacuk, руск.: Гацук) — аграгарадок у Слуцкім раёне Мінскай вобласці Беларусі. Адміністрацыйны цэнтр Гацукоўскага сельсавета. Размешчана ў паўднёвай частцы вобласці за 55 км на поўдзень ад Мінска, за 31 км на поўнач ад Слуцка, ля аўтадарогі Р23 Мінск — Мікашэвічы.

Гісторыя правіць

Назва, відаць, паходзіць ад прозвішча Гацук.

У XIX стагоддзі вёска ў Буда-Грэскім маёнтку ў складзе Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні, уладанне князёў Вітгенштэйнаў.

З 20 жніўня 1924 года цэнтр сельсавета ў Грэскім раёне Слуцкай, з 9 чэрвеня 1927 года да 26 ліпеня 1930 года — Менскай акруг. З 8 ліпеня 1931 года ў Слуцкім, з 5 снежня 1931 года ва Уздзенскім, з 12 лютага 1935 года ў Грэскім раёнах. З 21 чэрвеня 1935 года ў Слуцкай акрузе. З 20 лютага 1938 года ў Мінскай вобласці.

У гады Вялікай Айчыннай вайны з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года вёска акупіравана нямецкімі войскамі.

З 20 верасня 1944 года ў Бабруйскай, з 8 студзеня 1954 года ў Мінскай абласцях. З 17 снежня 1956 года ва Уздзенскім, з 25 снежня 1962 года ў Слуцкім раёнах.

У 2011 годзе ў складзе вёскі знаходзілася 378 гаспадарак. Дзенічаў дзіцячы сад, сярэдняя школа, дзіцячая школа мастацтваў, Дом фальклору, аддзел сувязі РУП «Белпошта» і ААТ АБ «Беларусбанк», урачэбная амбулаторыя, 2 магазіны, пажарна-аварыйны выратавальны пост^[2].

Насельніцтва правіць

пачатак XX стагоддзя — 29 двароў, 170 жыхароў^[2].
1996 год — 1172 жыхары, 373 двары^[3].
1998 год — 1136 жыхароў, 378 гаспадарак^[2].
2011 год — 1029 жыхароў, 383 двары^[2].

Інфраструктура правіць

У вёсцы дзейнічаюць сярэдняя школа, дом фальклору, торфапрадпрыемства «Слуцкае», пошта, аддзяленне банка.

Выбітныя ўраджэнцы і жыхары правіць

Леанід Канстанцінавіч Заяц

Крыніцы правіць

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ ^а ^б ^в ^г Культура Беларусі: энцыклапедыя: [у 6 т.] / рэдкалегія: Т. У. Бялова (галоўны рэдактар) [і інш.]. Т. 3: Г — З. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2012. — 687 с.: іл., каляр. іл., партр., факсім. — С. 6—7. — ISBN 978-985-11-0662-8.
↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 95. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[КБЭ-2] а ^б ^в ^г Культура Беларусі: энцыклапедыя: [у 6 т.] / рэдкалегія: Т. У. Бялова (галоўны рэдактар) [і інш.]. Т. 3: Г — З. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2012. — 687 с.: іл., каляр. іл., партр., факсім. — С. 6—7. — ISBN 978-985-11-0662-8.

[bel5-3] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 95. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).

[1]

[2]

[3]