Гектор Берліёз

(Пасля перасылкі з Гектар Берліёз)

Гекто́р Луі́ Берліё́з (фр.: Hector Berlioz) (11 снежня 1803 — 8 сакавіка 1869) — французскі кампазітар, дырыжор, музычны пісьменнік. Сябра Інстытута Францыі (1856). Берліёз шырока вядомы дзякуючы сваім кампазіцыям «Фантастычная сімфонія» і «Рэквіем». Берліёз зрабіў важкі ўнёсак у сучаснае аркестральнае мастацтва, асабліва дзякуючы свайму «Grand traité d'instrumentation et d'orchestration modernes». Ён распрацаваў аркестравыя партыі для некаторых са сваіх прац, якія выкарыстоўваліся ў якасці вядучай мелодыі, а таксама правёў некалькі канцэртаў з аркестрам, які складаўся з больш за тысячу музыкантаў[7]. Гектар таксама напісаў каля 50 песень. Ён значна паўплываў на далейшае развіццё рамантызму, асабліва на такіх кампазітараў, то як Рыхард Вагнер, Мікалай Рымскі-Корсакаў, Франц Ліст, Рыхард Штраус, Густаў Малер і многіх іншых[8].

Гектор Берліёз
фр.: Hector Berlioz
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 11 снежня 1803(1803-12-11)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 8 сакавіка 1869(1869-03-08)[2][3][…] (65 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Бацька Louis Berlioz[d]
Жонка Harriet Smithson[d]
Дзеці Louis Berlioz[d]
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Педагог Anton Reicha[d] і Жан-Франсуа Лесюёр
Прафесіі журналіст, дырыжор, пісьменнік, аўтабіёграф, музычны крытык, лібрэтыст, віртуоз, бібліятэкар, кампазітар
Інструменты гітара, flageolet[d], флейта і саксафон
Жанры опера, сімфонія, класічная музыка і музыка перыяду рамантызму[d]
Выхаванцы Antoine Elwart[d] і Théodore Ritter[d]
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
Аўтограф Аўтограф
hberlioz.com (англ.)(фр.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Партрэт Гектора Берліёза пэндзлю Курбэ

Асноўныя творы

правіць

Сімфоніі

правіць

Уверцюры

правіць
  • Таемныя суддзі H 23d (1826)
  • Уэверлі H 26 (1826/8)
  • Бура (паводле Шэкспіра, з хорам) H 52 (1830)
  • Кароль Лір Op.4, H 53 (1831)
  • Роб Рой H 54 (1831)
  • Бенвенута Чэліні H 76b (1838)
  • Рымскі карнавал Op.9, H 95 (1844)
  • Карсар Op.21, H 101 (1846/51)
  • Беатрычэ і Бенедыкт H 138 (1860/2)

Канцэртныя творы

правіць
  • Rêverie et caprice — для скрыпкі з аркестрам Op. 8, H 88 (1841)
  • Марш да апошняй сцэны Гамлета H 103 (1844)
  • Марш траянцаў H 133b (1864)

Вакальныя творы

правіць
  • Летнія ночы Op.7, H 81

Кантаты

правіць
  • Грэчаская рэвалюцыя (2-е розныя версіі) H 21a, H 21b (1825/6, 1833)
  • Смерць Афея H 25 (1827)
  • Эрмінія H 29 (1828)
  • Клеапатра H 36 (1829)
  • Смерць Сарданапала H 50 (захаваўся толькі невялікі фрагмент) (1830)
  • 5 мая Op.6, H 74 (1831/5)
  • Эрыгона (захаваўся толькі фрагмент) H 77 (1835/38)
  • Hymne à la France H 97 (1844)
  • Chant des chemins de fer H 110 (1846)
  • L'Impériale Op.26, H 129 (1854)
  • Le Temple universel Op.28, H 137 (1861)

Харавыя творы

правіць
  • Messe Solennelle H 20 1824
  • Рэквіем Op. 5, H 75 (Grande Messe des morts, 1837)
  • Te Deum Op. 22, H 118 1848/9
  • Араторыя Дзяцінства Хрыста Op. 25, H 130 (L'enfance du Christ, 1853/4)

Музычныя фрагменты

правіць

Уверцюра да оперы Беатрыс і Бенедыкт



Праблемы з праслухоўваннем? Дапамога.

Зноскі

  1. Louis Hector Berliozministère de la Culture.
  2. а б Hector Berlioz // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Itaú Cultural Hector Berlioz // Enciclopédia Itaú CulturalSão Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. а б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
  5. а б (unspecified title) Праверана 20 верасня 2021.
  6. Find a Grave — 1996. Праверана 29 чэрвеня 2024.
  7. Classic FM. Classic FM.
  8. Blas Matamoros — «Hector Berlioz: Un genio Francés», essay edited by Grupo Santillana and La Nación, Buenos Aires, 2004

Бібліяграфія

правіць

Спасылкі

правіць