Генадзь Мікалаевіч Сагановіч
Генадзь Мікалаевіч Сагановіч (13 студзеня 1961, в. Турная, Івацэвіцкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі гісторык, археолаг. Спецыяліст у ваенна-палітычнай гісторыі Беларусі і Вялікага Княства Літоўскага XV—XVII стагоддзяў, кавальстве Беларусі XIV—XVIII стагоддзяў. Доктар габілітаваны ў галіне гуманітарных навук па спецыяльнасці гісторыя (2018)[1].
| Генадзь Мікалаевіч Сагановіч | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 13 студзеня 1961 (64 гады) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | гісторык, археолаг |
| Навуковая сфера | гісторыя |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | габілітаваны доктар (2018) і кандыдат гістарычных навук (1989) |
| Альма-матар | |
| Член у | |
| Прэміі | |
| Узнагароды |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся 13 студзеня 1961 года ў вёсцы Турнай Івацэвіцкага раёна[1]. У 1984 годзе скончыў гістарычны факультэт МДПІ імя М. Горкага, у 1984—1987 гадах вучыўся ў аспірантуры Інстытута гісторыі АН БССР[1]. У 1989 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме «Кавальскае рамяство Беларусі XIV—XVIII ст.»[1].
З 1987 года ў Інстытуце гісторыі НАН Беларусі: навуковы супрацоўнік аддзела археалогіі, з 1992 года — старшы навуковы супрацоўнік аддзела гісторыі Беларусі XIII—XVIII стагоддзяў. У 2005 годзе звольнены «за парушэнне працоўнай дысцыпліны» і выведзены навуковым саветам Інстытута гісторыі з яго складу, у СМІ прычынай звальнення называлі апазіцыйную да грамадска-палітычную пазіцыю Сагановіча[2][3]. З таго часу працаваў у Інстытуце гісторыі АН Літвы і ЕГУ[1].
У 2018 годзе ў Гістарычным інстытуце Варшаўскага ўніверсітэта абараніў доктарскую дысертацыю па тэме «Грунвальд у беларускай гісторыі. Спроба разбору палітычнага міфа»[1]. 30 мая 2018 года рада інстытута зацвердзіла Генадзю Сагановічу ступень доктара габілітаванага ў галіне гуманітарных навук па спецыяльнасці гісторыя[4].
Сям’я
правіцьЖанаты, двое дзяцей.
Навуковая дзейнасць
правіць
Напрамкі даследаванняў: ваенна-палітычная гісторыя Вялікага Княства Літоўскага, адносіны Вялікага Княства Літоўскага і Нямецкага ордэна, палітычная культура шляхты Вялікага Княства Літоўскага, гістарыяграфія Усходняй Еўропы, калектыўныя ідэнтычнасці ў ранні Новы час[1].
Праводзіў раскопкі прыватнаўласніцкіх замкаў (Гарадоцкі, Глускі, Койданаўскі, Лоскі і інш.), даследаваў кавальства Беларусі эпохі феадалізму.
Складальнік і адзін з аўтараў зборніка «Імя тваё Белая Русь» (1991). Аўтар кніг па гісторыі Вялікага Княства Літоўскага і Маскоўскай дзяржавы, у т. л. «Невядомая вайна 1654—1667», «Дзесяць вякоў беларускай гісторыі» (у сааўтарстве з Уладзімірам Арловым).
Адзін з заснавальнікаў і старшыня ў 1987—1992 гадах Беларускага навукова-гуманітарнага таварыства. З 1994 года заснавальнік і галоўны рэдактар часопіса «Беларускі гістарычны агляд».
Узнагароды
правіцьУзнагароджаны медалём Францішка Багушэвіча Беларускага ПЕН-цэнтра (1996), узнагародай журнала «Przegląd Wschodni» (2001), медалём 100 гадоў БНР Рады Беларускай Народнай Рэспублікі (2019)[1][5].
-
Генадзь Сагановіч на прэзентацыі беларускамоўнага выдання кнігі Томаса Бона «„Мінскі феномен“. Гарадское планаванне і ўрбанізацыя ў Савецкім Саюзе пасля 1945 г.» (2016) у Мінску (Беларусь). Фота 18 красавіка 2016 г. -
Бібліяграфія
правіць- Айчыну сваю баронячы: Канстанцін Астрожскі. Мн., 1992;
- Войска Вялікага княства Літоўскага ў XVI—XVII стст. Мн,, 1994;
- Невядомая вайна, 1654—1667. Мн., 1995;
- Полацкая вайна, 1563—1579 гг. // Адраджэнне: Гіст. альманах. Мн., 1995 Вып. 1;
- Царкоўная вунія 1596 г. і пытанне нацыянальнай тоеснасці беларусаў у XVIII ст. // Наш радавод. Гродна, 1996. Кн. 7;
- Нямецкая каталіцкая місія і Полацк у XIII ст. // Полацк: карані нашага радавода. Полацк, 1996;
- Беларусь і Нямецкі ордэн (да Крэўскай уніі) // З глыбі вякоў: Наш край. Мн., 1997. Вып. 2;
- У пошуках Сярэднявечча // Бел. гіст. агляд. 1997. Сш. 1—2;
- Полацк і нямецкая калонія на Дзвіне // Там жа. 1998. Сш. 1;
- Немцы ў Полацку часоў Францыска Скарыны // Беларусіха-Albaruthenica. Мн., 1998. Кн. 9;
- Дзесяць вякоў беларускай гісторыі, 862—1918. Вільня, 1999 (разам з У. Арловым).
- Нарыс гісторыі Беларусі ад старажытнасці да канца XVIII ст. Мн., 2001.
- Грунвальд у беларускай гісторыі: спроба разбору палітычнага міфа. Мінск, 2015; Вільнюс, 2016.
Крыніцы
правіць- ↑ а б в г д е ё ж Марозаў 2022.
- ↑ Сагановіч звольнены . Наша Ніва (1 ліпеня 2005). Праверана 28 студзеня 2025.
- ↑ Чаму Генадзь Сагановіч быў звольнены з Інстытуту гісторыі Акадэміі Навук? . Радыё Свабода (11 снежня 2007). Праверана 28 студзеня 2025.
- ↑ nashaniva.by
- ↑ Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100
Літаратура
правіць- САГАНОВІЧ Генадзь Мікалаевіч // Сучасныя беларускія даследчыкі гісторыі Вялікага Княства Літоўскага : біябібліяграфічны даведнік / С. П. Марозаў. — Гродна-Каўнас: ЮрСаПрынт, 2022. — 290 с. — ISBN 978-985-7257-57-7, 978-609-96340-1-2.
- Саганович Геннадий Николаевич // Кто есть кто в Республике Беларусь: Электронный справочник; БДГ on-line. — Эл. ресурс bdg.by
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Генадзь Мікалаевіч Сагановіч- Выбраныя працы Г. Сагановіча — Эл.рэсурс knihi.com
- Генадзь Сагановіч «Грунвальд у беларускай гістарыяграфіі»
- Генадзь Сагановіч «Русіны пад Грунвальдам (Дуброўнай) у 1410 г»
- Генадзь Сагановіч «Невядомая вайна, 1654—1667»
- Генадзь Сагановіч «Мода на плагіят?»
- Генадзь Сагановіч «Вайна з беларускай гісторыяй»