Генрых II Наварскі

кароль Навары (1517—1555)

Генрых (Энрыке) II Наварскі ці Генрых д’Альбрэ (фр.: Henri II de Navarre, фр.: Henri d’Albret, ісп.: Enrique II de Navarra 18 красавіка 1503, Сангуеза — 25 мая 1555, Ажэтмо) — кароль Навары з 1517 года з дынастыі Альбрэ, сын караля Жана (Хуана) III д’Альбрэ і каралевы Кацярыны дэ Фуа.

Генрых II д’Альбрэ
фр.: Henri d’Albret
кароль Навары
12 лютага 1517 — 25 мая 1555
(пад імем Генрых (Энрыке) II)
Папярэднік Жан III д’Альбрэ, Кацярына I дэ Фуа
Пераемнік Жанна III д’Альбрэ
граф Перыгора і віконт Ліможа
1516 — 1555
(пад імем Генрых I)
Папярэднік Жан II д’Альбрэ, Кацярына I дэ Фуа
Пераемнік Жанна д’Альбрэ
граф дэ Фуа і дэ Бігор, віконт Беарна і Марсана
1517 — 1555
(пад імем Генрых I)
Папярэднік Жан III д’Альбрэ, Кацярына I дэ Фуа
Пераемнік Жанна д’Альбрэ
сеньёр д’Альбрэ
1522 — 1550
(пад імем Генрых I)
Папярэднік Ален д’Альбрэ
герцаг д’Альбрэ
1522 — 1550
(пад імем Генрых I)
Пераемнік Жанна д’Альбрэ
граф д’Арманьяк
1527 — 1549
(пад імем Генрых I)
Сумесна з Маргарыта Наварская (1509 — 1549)
Папярэднік Карл II Алансонскі
Пераемнік Жанна д’Альбрэ
Нараджэнне 18 красавіка 1503(1503-04-18)
Сангуеза
Смерць 25 мая 1555(1555-05-25) (52 гады)
Ажэтмо
Месца пахавання Лескарскі сабор
Род Альбрэ
Бацька Жан д’Альбрэ
Маці Кацярына дэ Фуа
Жонка Маргарыта Наварская
Дзеці Жанна III, Жан (Хуан)
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Knight of the Order of the Holy Spirit Knight of the Order of Saint-Michel
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

Пасля смерці бацькі ў 1516 годзе Генрых атрымаў у спадчыну яго асабістыя ўладанні — графства Перыгор і віконцтва Лімож. Пасля смерці маці ў 1517 годзе Генрых пад імем Генрых II стаў каралём Навары, а таксама атрымаў у спадчыну графствы Фуа і Бігор, віконцтва Беарн. Аднак кароль Арагона Фердынанд II яшчэ ў 1512 годзе захапіў большую частку Навары і далучыў яе да Арагона. Рэальна ў кіраванне Генрых атрымаў толькі Ніжнюю Навару. Акрамя таго, пасля смерці дзеда, Алена Вялікага, Генрых атрымаў у спадчыну радавую сеньярыю Альбрэ. У 1521 годзе Генрых паспрабаваў ваенным шляхам вярнуць захопленую частку Навары, але поспеху гэта не прынесла.

Генрых працягнуў палітыку бацькі па збліжэнні з Французскім каралеўствам. У 1523 годзе ён зблізіўся з каралём Францыскам I. Ён удзельнічаў у арміі Францыска бітве пры Павіі ў 1525 годзе супраць імператара Карла V, у якой патрапіў разам з Францыскам у палон. Аднак тым жа годзе Генрых бег з палону, што дадало яму прэстыжу.

У 1527 годзе Генрых ажаніўся з сястрой Францыска I, Маргарытай, якая прынесла яму ў якасці пасагу графства Арманьяк. Двор яго жонкі ў горадзе Нерак стаў адным з цэнтраў літаратуры, навукі і мастацтва Заходняй Еўропы.

У 1548 годзе Генрых выдаў сваю адзіную дачку і спадчынніцу, Жанну, замуж за герцага Антуана дэ Бурбона.[1]

У 1550 годзе сеньярыя Альбрэ атрымала статус герцагства.

Генрых памёр 25 мая 1555 года на працягу свайго паломніцтва да магілы святога Жырона ў гасконскім Ажэтмо і быў пахаваны ў радавой пахавальні каралёў Навары ў саборы Лескар. Усе яго ўладанні атрымала ў спадчыну дачка Жанна.

Шлюб і дзеці

правіць

Жонка: з 24 студзеня 1527 года Маргарыта Ангулемская (11 красавіка 1492 — 21 снежня 1549), дачка Карла Арлеанскага, графа Ангулема і Перыгора

Зноскі

  1. Іх сын пад імем Генрых IV аб’яднаў Францыю і Навару.

Спасылкі

правіць