Георгій Васілевіч Сысоеў
Георгій Васілевіч Сысоеў (нар. 17 кастрычніка 1919, г. Волагда, Расія — 5 студзеня 2010, Мінск) — беларускі архітэктар. Заслужаны архітэктар БССР (1973). Член-карэспандэнт Пятроўскай акадэміі навук і мастацтва ў Пецярбургу (1994), акадэмік Беларускай акадэміі архітэктуры[1]. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1968).
| Георгій Васілевіч Сысоеў | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 17 кастрычніка 1919 |
| Месца нараджэння |
|
| Дата смерці | 5 студзеня 2010 (90 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Дзеці | Александр Георгіевіч Сысоеў[d] |
| Альма-матар | |
| Працы і дасягненні | |
| Месца працы | |
| Навуковае званне | |
| Член у | |
| Працаваў у гарадах | Ленінград, Мінск, Брэст, Магілёў |
| Найважнейшыя пабудовы | Праспект Незалежнасці ў Мінску |
| Прэміі |
 |
| Узнагароды | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьНарадзіўся 17 кастрычніка 1919 года ў Волагдзе ў дваранскай сям’і[2]. Паводле яго ўласных словаў яго продкі былі з галандскай дынастыі Брантаў, якіх Пётр I запрасіў у Расію і за верную службу падараваў маёнтак пад Волагдай. Бацька Георгія Сысоева быў мастаком. Бацькі былі рэпрэсаваны ў 1937 годзе[3][4].
У 1938 годзе з адзнакай скончыў сярэднюю школу і паступіў на архітэктурны факультэт Ленінградскага інжынерна-будаўнічага інстытута. Да 1941 года паспеў скончыць тры курсы[3].
У пачатку Вялікай Айчыннай вайны пайшоў добраахвотнікам на фронт. Да 1945 года ён праслужыў тэхнікам-будаўніком у ваенна-будаўнічым атрадзе.[3]
У верасні 1945 года пасля дэмабілізацыі Сысоеў паступіў на 3-і курс Ленінградскага інстатута жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна. У 1949 годзе з адзнакай абараніў дыпломны праект «Музей абароны г. Ленінграда».[3]
У далейшым ён працаваў у інстытуце «Ленакадэмпраект», дзе браў удзел у аднаўленні Аляксандраўскага палаца ў г. Пушкіне і галоўнага будынка Пулкаўскай абсерваторыі, а таксама шэрагу іншых праектаў[3]. Член Саюза архітэктараў СССР з 1951 года[5].
У студзені 1952 года з жонкай ён пераехаў у Мінск. У Мінску Сысоеў пачаў працаваць у інстытуце «Белдзяржпраект» спачатку галоўным архітэктарам праектаў, а затым і кіраўніком майстэрні. Першай яго працай стаў драўляны кінатэатр «Вясёлка» ў парку Чалюскінцаў, пабудаваны ў тым жа 1952 годзе. Праект атрымаў прэмію на Міжнародным фестывалі моладзі і студэнтаў у Маскве[4]. У 1952—1964 гадах выкладаў у Мінскім мастацкім вучылішчы і Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце.
У 1958 годзе са скульптарам Заірам Азгурам ён прыняў удзел у конкурсе на праект помніка «Змагарам за Савецкую ўладу ў Магілёве» і атрымаў першую прэмію[3].
У 1960 годзе Сысоеў перайшоў на працу ў інстытут «Мінскпраект» на пасаду кіраўніка майстэрні[2]. У «Мінскпраекце» разам з Сяргеем Мусінскім і іншымі мінскімі архітэктарамі праектаваў цэлы шэраг аб’ектаў, уключаючы будынак гарадскога Савета народных дэпутатаў. У студзені 1966 года па даручэнні Міністэрствы гандлю СССР Сысоеў узначаліў архітэктурнае праектаванне ў ізноў створаным інстытуце «Белдзіпрагандаль»[3].
У 1966 годзе ён стаў галоўным архітэктарам праекта па будаўніцтве мемарыяльнага комплексу «Брэсцкая крэпасць-герой»[6]. За ўдзел у гэтым праекце ён быў узнагароджаны Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР[3].
З 1971 года Сысоеў ізноў працаваў у «Мінскпраекце», дзе стварыў і ўзначаліў аддзел перспектыўнага праектавання.
У 1990—1994 кіраваў персанальнай творчай майстэрняй пры Беларускім саюзе архітэктараў. Георгій Сысоеў памёр 5 студзеня 2010 года ў Мінску[7].
Творчасць
правіць
.jpg)
Галоўныя работы ў Мінску: праект планіроўкі і забудовы 2-й чаргі Ленінскага праспекта (жылыя дамы з магазінамі «1000 дробязей», «Кветкі», «Сілуэт», «Сінтэтыка», «Дом абутку», «Акадэмкніга» і інш., усе 1955—1964), магазін «Тэхніка ў побыце» на Юбілейнай плошчы (1965), 11-павярховыя дамы на бульвары Луначарскага (Берасцянская вуліца, 17 і 24; 1965—1972), гасцініца «Мінск» (2-я чарга, 1969), будынак гарадскога Савета народных дэпутатаў (1964; усе ў сааўт.) і інш. Адзін з аўтараў мемарыяльнага комплексу Брэсцкая крэпасць-герой[5], помніка-бюста С. І. Грыцаўцу ў Мінску (скульптар З. Азгур, 1956), помніка К. С. Заслонаву ў г. Орша Віцебскай вобласці (скульптар С. Селіханаў, 1955). Кіраваў рэканструкцыяй інтэр’ера Дома афіцэраў у Мінску (1974).
Узнагароды
правіцьУзнагароджаны ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга (1976), Айчыннай вайны II ступені (1985), медалямі, трыма Ганаровымі граматамі Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР (1971, 1979, 1985). Дзяржаўная прэмія БССР (1968, у аўтарскім калектыве) за стварэнне архітэктурнага ансамбля Ленінскага праспекта, прэмія Савета Міністраў СССР (1978, у аўтарскім калектыве) за праектаванне і будаўніцтва буйнапанэльных жылых дамоў новых серый у Мінску, дыплом і прэмія СА СССР на Усесаюзных аглядах дасягненняў савецкай архітэктуры (1977, 1981)[5].
Крыніцы
правіць- ↑ Чернатов Вячеслав Михайлович. И труд его увенчан славой // Архитектура и строительство : Журнал. — Минск: 2009. — В. 12 (211). Архівавана з першакрыніцы 4 снежня 2009.
- ↑ а б Новости отрасли(недаступная спасылка). Дзяржаўная архіўная служба Рэспублікі Беларусь (22 кастрычніка 2009). Архівавана з першакрыніцы 1 верасня 2016. Праверана 25 студзеня 2010.
- ↑ а б в г д е ё ж Шостак, Г. И.. Георгию Васильевичу Сысоеву — 90 лет(недаступная спасылка). Беларускі саюз архітэктараў (30 лістапада 2009). Архівавана з першакрыніцы 12 чэрвеня 2011. Праверана 9 студзеня 2010.
- ↑ а б Георгий Сысоев: «Я испытал видение»(недаступная спасылка)
- ↑ а б в Сысоев Георгий Васильевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
- ↑ 2010. Вынікі: страты ў імёнах і тварах Архівавана 6 лістапада 2016.
- ↑ 05.01.2010 года скончался Заслуженный архитектор БССР лауреат Государственной премии БССР, премии Совета Министров СССР Георгий Васильевич Сысоев(недаступная спасылка)
Літаратура
правіць- Сысоеў Георгій Васілевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Сысоеў Георгій Васілевіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
- Сысоев Георгий Васильевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
- Крепак, Б. А. Александр Кищенко / Б. А. Крепак. — М.: Советский художник, 1988. — 64 с.
- Воинов, А. А. История архитектуры Белоруссии: Учеб. для вузов по спец. 1201 «Архитектура». В 2 т. Т. 2 (Советский период). — 2-е изд., перераб. и доп. / А. А. Воинов. — Мн.: Вышэйшая школа, 1987. — 293 с.
- Сысоев, Г. В. Микрорайон Восток-1 в Минске // Строительство и архитектура Белоруссии. — 1974. — № 1.
Спасылкі
правіць- Партрэт аўтарства І. В. Мядзведзева — НАЦИОНАЛЬНОЕ СВОЕОБРАЗИЕ В ТВОРЧЕСТВЕ АРХИТЕКТОРА-ХУДОЖНИКА И. В. МЕДВЕДЕВА. С. 85