Георгій Станіслававіч Таразевіч
Георгій Станіслававіч Таразевіч (17 ліпеня 1937, Слабада, цяпер Мядзельскі раён — 21 сакавіка 2003, Мінск) — савецкі і беларускі палітычны дзеяч.
| Георгій Станіслававіч Таразевіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Іван Палякоў | ||||||
| Пераемнік | Мікалай Дземянцей | ||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
| Папярэднік | Уладзімір Сянько | ||||||
| Пераемнік | Віктар Бурскі | ||||||
| Нараджэнне |
17 ліпеня 1937[1] |
||||||
| Смерць |
21 сакавіка 2003 (65 гадоў) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Нацыянальнасць | беларус | ||||||
| Партыя | |||||||
| Член у | |||||||
| Адукацыя |
|
||||||
| Навуковая ступень | кандыдат тэхнічных навук[1] (1969) | ||||||
| Дзейнасць | геадэзія | ||||||
| Месца працы | |||||||
| Узнагароды |
   |
||||||
Біяграфія
правіцьГеоргій Таразевіч нарадзіўся 17 ліпеня 1937 года ў вёсцы Слабада Віленскага ваяводства Польшчы, цяпер Мядзельскага раёна Мінскай вобласці. У 1959 годзе ён скончыў Львоўскі політэхнічны інстытут па спецыяльнасці «інжынер-геадэзіст», праз дзесяць гадоў абараніў кандыдацкую дысертацыю (кандыдат тэхнічных навук).
Праца
правіць- 1959—1962 — інжынер-геадэзіст геадэзічнага атрада № 6 Заходняга аэрагеадэзічнага прадпрыемства, г. Гомель.
- 1962—1966 — старэйшы геадэзіст, галоўны геадэзіст атрада № 6, г. Гомель.
- 1966—1969 — в. а. дацэнта, старшы выкладчык Беларускага інстытута інжынераў чыгуначнага транспарту (Гомель).
- 1969—1972 — начальнік прадпрыемства № 5, г. Мінск.
Партыйная кар’ера
правіць- 1972—1973 — другі сакратар Савецкага райкама КПБ г. Мінска.
- 1973—1977 — першы сакратар Савецкага райкама КПБ г. Мінска.
- 1977—1980 — другі сакратар Мінскага гаркама КПБ.
- 1980—1983 — старшыня выканкама Мінскага гарадскога Савета народных дэпутатаў.
- 1983—1985 — першы сакратар Мінскага гаркама КПБ.
З 29 лістапада 1985 па 28 ліпеня 1989 Старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР.
Уваходзіў у Вярхоўны Савет СССР, дзе ўзначальваў дзве камісіі: па міжнацыянальных адносінах і планава-бюджэтную. Пабываў у шматлікіх гарачых пунктах: у Нагорным Карабаху, Тбілісі, Баку, Вільні.
Давераная асоба Міхаіла Гарбачова. Выконваў пры ім функцыі свайго роду пасла па адмысловых даручэннях у гарачых пунктах.
У незалежнай Беларусі
правіцьПасля атрымання Беларуссю незалежнасці вярнуўся на Радзіму. Быў першым намеснікам Міністра замежных спраў, Надзвычайным і Паўнамоцным Паслом у Польшчы (1994—1995). Негатыўна паставіўся да правядзення майскага рэферэндума 1995 года. Адкрыта выказаўся ў абарону нацыянальнай сімволікі і беларускай мовы. У чэрвені 1995 года распараджэннем Прэзідэнта Беларусі вызвалены ад абавязкаў. Быў сябрам Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Народнай Грамады), старшынёй яе Цэнтральнай Рэвізійнай Камісіі. У лютым 1998 года ўвайшоў у Нацыянальны выканаўчы камітэт, створаны беларускай апазіцыяй. Стаў старшынёй камітэта па нацыянальных і рэлігійных адносінах Нацыянальнага выканаўчага камітэта.
З выступленняў Георгія Таразевіча ў друку:
Я прывык казаць людзям праўду, тое, што думаю. За гэта меў у жыцці нямала непрыемнасцяў. І з апошняй маёй пасады пасла Беларусі ў Польшчы вызвалілі «ў сувязі з пераходам на іншую работу». Толькі вось якая гэтая работа, нават сам не ведаю і па сённяшні дзень… З аднаго боку, апынацца ў такой сітуацыі непажадана, а з другога — сумленне перад людзьмі чыстае, што на мой погляд, больш важна… [2].
Памёр 21 сакавіка 2003 года ў Мінску. Георгія Таразевіча пахавалі на Усходніх могілках у Мінску.
Зноскі
- ↑ а б в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2002. — С. 432. — 552 с. — ISBN 985-11-0251-2
- ↑ Інтэрв’ю Г. С. Таразевіча «…Затое сумленне чыстае» // «Рэгіянальная газета», 24 лістапада 1995 года, № 31, стар. 2.
Літаратура
правіць- Таразе́віч Георгій Станіслававіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 432—433. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Таразе́віч Георгій Станіслававіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 502. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.