Геральд Рыгоравіч Маньшын
Геральд Рыгоравіч Маньшын (5 жніўня 1938, п. Фрунзе, Слаўянасэрбскі раён, Луганская вобласць, Украіна — 13 жніўня 2022[1]) — беларускі вучоны ў галіне тэхнічнай кібернетыкі, кіравання. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1994), доктар тэхнічных навук (1983), прафесар (1986).
| Геральд Рыгоравіч Маньшын | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 5 жніўня 1937 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 13 жніўня 2022 (85 гадоў) |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | навуковец, выкладчык універсітэта |
| Навуковая сфера | тэхнічная кібернетыка |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар тэхнічных навук (1983) і доктар тэхнічных навук |
| Навуковае званне | |
| Альма-матар | |
| Прэміі |
 |
| Узнагароды | |
Біяграфія правіць
Скончыў Кіеўскі інстытут інжынераў грамадзянскай авіяцыі (1961), працаваў на інжынерных пасадах Мінскай авіяцыйнай тэхнічнай базы Беларускага ўпраўлення грамадзянскай авіяцыі.
З 1970 года вучоны сакратар Аддзялення фізіка-тэхнічных навук АН БССР. З 1974 года загадчык лабараторыі эргатычных сістэм Інстытута тэхнічнай кібернетыкі АН БССР. З 2000 года загадчык лабараторыі Інстытута механікі і надзейнасці машын (з 2006 Аб’яднанага інстытута машынабудавання) Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Адначасова з 1985 года прафесар кафедры аўтаматычных сістэм МВІЗРУ СПА[2].
Узнагароды правіць
Дзяржаўная прэмія СССР (1985) за працы ў галіне спецыяльнай кібернетыкі. Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны» (1981), ордэнам Ламаносава (2007), медалямі.
Навуковая дзейнасць правіць
Даследаванні па тэорыі аналізу і сінтэзу складаных сістэм прысвечаны праблемам прафілактычнага кантролю, матэматычным мадэлям складаных сістэм, задачам папярэджання адмоваў тэхнікі і памылак чалавека-аператара. Вырашыў праблему кіравання сістэмамі машына-чалавек-асяроддзе. Выканаў цыкл работ па якаснай тэорыі машыннага праектавання складаных сістэм з улікам чалавечага фактару. Створаны высокаэфектыўныя кіруючыя комплексы, якія маюць важнае значэнне, праведзены іх выпрабаванні на практыцы. Распрацаваў асновы тэорыі забеспячэння якасці, надзейнасці, бяспекі сістэм чалавек-машына, стварыў эргатычнае забеспячэнне аўтаматызаваных сістэм, тэорыю аўтаматызацыі эрганамічнага праектавання складаных сістэм. Пад яго кіраўніцтвам распрацаваны мабільныя шматфункцыянальныя машыны падвойнага прызначэння. Распрацаваў шэраг арыгінальных прыбораў, тэхнічных рашэнняў і сістэм кіравання, стварыў комплекс ДАСТаў у галіне спецыяльнай тэхнікі.
Аўтар больш за 500 навуковых прац, у т.л. 13 манаграфій, звыш 100 сведчанняў на вынаходствы і патэнтаў.
Бібліяграфія правіць
- Статистическая оптимизация качества функционирования электронных систем. М., 1974 (совм. с В. А. Игнатовым).
- Управление режимами профилактик сложных систем. Мн., 1976.
- Надежность систем «человек-машина». Мн., 1985.
- Обеспечение качества функционирования автоматизированных систем. Мн.: Наука и техника, 1986 (совм. с С. В. Кирпичом).
- Современные контролирующие и управляющие средства и системы производственных информационных технологий. Мн., 2003 (в соавт.).
- Эргатика: Некоторые проблемы моделирования сложных человеко-машинных систем. Мн.: Амалфея, 2008 (совм. с В. А. Асановичем, А. Б. Пышкиным).
Зноскі
Спасылкі правіць
- Маньшын Геральд Рыгоравіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
- Профіль на сайце НАН Беларусі