Германскія мовы — галіна індаеўрапейскай моўнай сям'і. Распаўсюджаныя на тэрыторыі шэрага краін Заходняй Еўропы (Вялікабрытанія, Германія, Аўстрыя, Нідэрланды, Бельгія, Швейцарыя, Люксембург, Швецыя, Данія, Нарвегія, Ісландыя), Паўночная Амерыка (ЗША, Канада), поўдні Афрыкі (ПАР), Азіі (Індыя), Аўстраліі, Новай Зеландыі. Агульны лік гаворачых як на роднай каля 550 млн чал.

Германскія мовы
Краіны
Класіфікацыя
індаеўрапейскія мовы
германскія мовы
ДАСТ 7.75–97 гем 150
ISO 639-5 gem
ISO 639-6 grmc
LINGUIST List germ
ABS ASCL 13
IETF gem
Glottolog germ1287

Класіфікацыя германскіх моў правіць

 
Германскія мовы ў Еўропе

Германскія мовы дзеляцца на 3 групы: паўночную, заходнюю і ўсходнюю.

«Кластары» у цэлым адпавядаюць мовам у лінгвістычным сэнсе слова з вылучэннем храналагічных перыядаў, хоць у апошні час у германамоўным свеце ўзяла верх тэндэнцыя да вылучэння драбнейшых адзінак («гаворак») у якасці асобных моў.

Заходнегерманская група правіць

Скандынаўская (паўночнагерманская) група правіць

Усходнегерманская група правіць