Герман фон Зальца

Герман фон Зальца (каля 1179 — 20 сакавіка 1239 у Салерна) — вялікі магістр Тэўтонскага ордэна ў 1209—1239 гадах, фактычна стваральнік новай дзяржавы на Еўрапейскім кантыненце.

Герман фон Зальца
вялікі магістр Тэўтонскага ордэна 1239 — 1240
Папярэднік	Генрых фон Туна
Пераемнік	Конрад Цюрынгскі
Нараджэнне	каля 1170 Бад-Лангензальца[d], Германія
Смерць	20 сакавіка 1239(1239-03-20) Салерна, правінцыя Салерна, Кампанія, Італія
Месца пахавання	Апулія
Веравызнанне	каталіцтва
Дзейнасць	палітык
Бітвы	Sixth Crusade[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Паходзіў з роду міністэрыялаў залежных ад ландграфаў Цюрынгіі і палатынаў Саксоніі.

Адправіўся ў Святую Зямлю ў 1196. У 1216, пазнаёміўся і пасябраваў з імператарам Свяшчэннай рымскай імперыі Фрыдрыхам II, хутка стаў яго давераным чалавекам. Выбітныя дыпламатычныя таленты фон Зальца, праяўленыя падчас пасрэдніцтва імператара ў спрэчках з Папам Рымскім і ламбардскімі гарадам, таксама перамоў з каралём Даніі Вальдэмарам II і арганізацыі крыжовага паходу, дапамаглі яму павысіць сваё асабістае значэнне і як вынік ролю ў еўрапейскім жыцці тэўтонскіх рыцараў, а таксама атрымаць шматлікія субсідыі.

У 1215 г фон Зальца атрымаў для ордэна землі ў Венгрыі, замест гэтага ордэн павінен быў абараняць краіну ад нападаў полаўцаў. Аднак у 1225 г. ордэн быў выгнаны з гэтых земляў за парушэнне прапанаваных ім умоў. Аднак ужо ў 1226 г. вялікі магістр дзякуючы сваім дыпламатычным талентам здабыў ад польскага мазавецкага князя Конрада Хелмінскую зямлю, зноў жа замест якой павінен быў абараняць князя ад прусаў. У 1236 дабіўся ўключэння ў склад тэўтонцаў Лівонскага ордэна.

Памёр у Салерна, што ў Італіі, пахаваны ў Апуліі.

Гл. таксама

• Тэўтонскі ордэн