Готфрыд Бульёнскі

	Готфрыд Бульёнскі; Godefroi de Bouillon
	Партрэт Готфрыда Бульёнскага, створаны ; на аснове яго статуі ў Інсбруку.; Швецыя, XIX стагоддзе
	;
	граф Бульёнскі
1076 — 1096
Папярэднік:	Готфрыд III
Пераемнік:	Прададзена Льежскаму біскупству
	герцаг Ніжняй Латарынгіі
1087 — 1100
(пад імем Готфрыд IV)
Папярэднік:	Конрад
Пераемнік:	Генрых II
	«Абаронца Труны Божай»
1099 — 1100
Каранацыя:	22 ліпеня 1099, Іерусалім
Папярэднік:	новаўтварэнне
Пераемнік:	Балдуін I
Дзейнасць:	манарх
Веравызнанне:	каталіцтва
Нараджэнне:	1060; Булонь-сюр-Мэр, дэпартамент Па-дэ-Кале, рэгіён Нор — Па-дэ-Кале, Францыя;
Смерць:	18 ліпеня 1100; Іерусалім, Іерусалімскае каралеўства;
Пахаванне:	Храм Гроба Гасподняга;
Дынастыя:	дэ Булонь[d]
Бацька:	Эсташ II[d]
Маці:	Іда Латарынгская[d]
Готфрыд Бульёнскі на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Готфрыд.

Готфрыд Бульёнскі (Готфрыд Буёнскі, Godefroi de Bouillon, каля 1060 г., Булонь — 18 ліпеня 1100, Іерусалім) — адзін з кіраўнікоў першага крыжовага пахода (1096—1099). Герцаг Ніжняй Латарынгіі (з 1087). Пасля захопу Іерусаліма ў 1099 г. стаў першым кіраўніком Іерусалімскага каралеўства, адмовіўся пры гэтым каранавацца ў горадзе, дзе быў каранаваны Ісус, і прыняўшы толькі тытул барона і «Абаронцы Труны Божай».