Грамадзянская вайна ў Эфіопіі

Грамадзянская вайна ў Эфіопіі
Грамадзянская вайна ў Эфіопіі
	Асноўны канфлікт: Халодная вайна
Дата	12 верасня 1974 — 28 мая 1991
Месца	Эфіопія
Вынік	перамога апазіцыі
Праціўнікі
ДЭРГ (да 1987); Рабочая партыя Эфіопіі (з 1984); Народна-Дэмакратычная Рэспубліка Эфіопія (з 1987)	Рэвалюцыйна-дэмакратычны фронт эфіопскіх народаў; Народны фронт вызвалення Тыграя; Фронт нацыянальнага вызвалення Агадэна; Фронт вызвалення Эрытрэі; Народны фронт вызвалення Эрытрэі; Фронт вызвалення Афар; Фронт вызвалення Арома; Эфіопская народна-рэвалюцыйная партыя; Эфіопскі дэмакратычны саюз; Фронт вызвалення Заходняга Самалі
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Грамадзянская вайна ў Эфіопіі — узброены канфлік на тэрыторі Эфіопіі і сучаснай Эрытрэі паміж ваеннай хунтай ДЭРГ і шматлікімі апазіцыйнымі групоўкамі. Канфлікт меў, у тым ліку, этнічную падаплёку ў выглядзе барацьбы за ўлады паміж амхара, якія яшчэ з манархічных часоў былі ва ўладзе, і тыграі, што прадстаўлялі апазіцыю^[1].

У выніку дзяржперавароту 1974 годзе быў зрынуты імператар Хайле Селасіе, і да ўлады прыйшла марксісцкая хунта. Супраць новай улады паўсталі шматлікія сілы, ад камуністаў да антыкамуністаў. Паралельна з тым вяліся баявыя дзеянні супраць эрытрэйскіх сепаратыстаў. Да сярэдзіны 1980-х гадоў розныя праблемы, такія як голад 1983—1985 гадоў, эканамічны спад і іншыя наступствы палітыкі ДЭРГ, спустошылі Эфіопію, павялічыўшы народную падтрымку мяцежнікаў. У 1987 годзе хунта самараспусцілася, была ўтворана Народна-Дэмакратычная Рэспубліка Эфіопія пад кіраўніцтвам Рабочай партыі Эфіопіі^[2].

У канцы 1980-х гадоў, калі Савецкі Саюз пачаў спыняць сваю падтрымку ўладам, пазіцыі паўстанцаў яшчэ больш узмацніліся. У маі 1991 года ўрадавая армія пацярпела паражэнне ў Эрытрэі, і прэзідэнт Менгісту Хайле Марыям збег з краіны. 28 мая 1991 года апазіцыйны Рэвалюцыйна-дэмакратычны фронт эфіопскіх народаў (РДФЭН), кааліцыя левых этнічных паўстанцкіх груп, увайшла ў Адыс-Абебу. Вайна завяршылася^[3].

У выніку канфлікту загінула не менш за 1,4 мільёна чалавек, з якіх 1 мільён чалавек загінулі ад голаду, а астатнія — у выніку баявых дзеянняў і іншых формаў гвалту^[2].

Гл. таксама

Група савецкіх ваенных спецыялістаў у Эфіопіі

Крыніцы

↑ Как поссорились амхарцы и тиграи
↑ ^а ^б Woldemariam, Michael; Woldgabreal, Yilma (November 2023). "Atrocity denial and emotions in the Ethiopian civil war". Elsevier. 73. doi:10.1016/j.avb.2023.101875. Праверана 2024-09-07.
↑ Valentino, Benjamin A. (2004). Final solutions: mass killing and genocide in the twentieth century. Cornell studies in security affairs. Ithaca (N.Y.): Cornell university press. p. 196. ISBN 978-0-8014-3965-0.

[1] Как поссорились амхарцы и тиграи

[Atrocity-2] а ^б Woldemariam, Michael; Woldgabreal, Yilma (November 2023). "Atrocity denial and emotions in the Ethiopian civil war". Elsevier. 73. doi:10.1016/j.avb.2023.101875. Праверана 2024-09-07.

[dates-3] Valentino, Benjamin A. (2004). Final solutions: mass killing and genocide in the twentieth century. Cornell studies in security affairs. Ithaca (N.Y.): Cornell university press. p. 196. ISBN 978-0-8014-3965-0.

[1]

[2]

[3]