Граф Усходняй Англіі
Граф Усходняй Англіі (англ.: Earl of East Anglia) — адзін з арыстакратычных тытулаў раннесярэднявечнай Англіі.
Усходняя Англія была адным з англасаксонскіх каралеўстваў перыяду гептархіі і займала тэрыторыю сучасных графстваў Норфалк, Суфалк, а таксама частку графстваў Кембрыджшыр і Эсэкс. У 879 годзе каралеўства было заваявана дацкімі вікінгамі і ўвайшло ў склад Данелага. Тут было створана адно з невялікіх скандынаўскіх каралеўстваў, якое праіснавала да 910-х гадоў, калі гэта тэрыторыя была адваявана англасаксамі і ўключана ў склад Англійскай дзяржавы. З узыходжаннем на прастол Англіі напачатку XI стагоддзя Кнуда Вялікага краіна была падзелена на некалькі буйных правінцый, якія кіраваліся англа-дацкімі паплечнікамі караля. Адной з такіх правінцый стала Усходняя Англія, на чале якой устаў дацкі вікінг Торкель Доўгі. У 1045 годзе эрлам Усходняй Англіі стаў Гаральд Годвінсан, будучы апошні англасаксонскі кароль. Пасля нармандскага заваявання Англіі ў 1066 годзе Вільгельм I перадаў Усходнюю Англію з тытулам графа аднаму са сваіх англа-нармандскіх прыхільнікаў, графу Ральфу I. Яго сын у 1075 годзе прыняў удзел у мецяжы трох графаў, пасля прыгнечання якога графства Усходняя Англія было скасавана. У далейшым гэты тытул больш не аднаўляўся.
Англа-дацкія эрлы Усходняй Англіі правіць
- Торкель Доўгі (пам. 1020-я), эрл Усходняй Англіі з 1017 года;
- Гаральд (каля 1022—1061), эрл Усходняй Англіі ў 1044—1052, 1052—1053, эрл Уэсэкса (1053—1066), кароль Англіі (1066);
- Эльфгар (каля 1030—1062), эрл Усходняй Англіі (1052, 1053—1057), эрл Мерсіі (з 1057);
- Гірт (каля 1032—1066), эрл Усходняй Англіі (з 1057), малодшы брат Гаральда.
Англа-нармандскія графы Усходняй Англіі правіць
Гл. таксама правіць
Літаратура правіць
- The Complete Peerage
- Stenton, F. Anglo-Saxon England. — Oxford, 1971