Гістарычная геаграфія
Гістарычная геаграфія вывучае фізічную, эканамічную і палітычную геаграфію мінулага той ці іншай краіны або тэрыторыі.[1]
На дадзены момант вылучаецца 8 сектараў гістарычнай геаграфіі:[крыніца?]
- гістарычная фізічная геаграфія (гістарычнае землязнаўства) — самая кансерватыўная галіна, вывучае змены ландшафту;
- гістарычная палітычная геаграфія — вывучае змены палітычнай карты, дзяржаўнага ладу, маршруты заваявальных паходаў;
- гістарычная геаграфія насельніцтва — вывучае этнаграфічныя і геаграфічныя асаблівасці размеркавання насельніцтва на тэрыторыях;
- гістарычная сацыяльная геаграфія — вывучае ўзаемаадносіны грамадства, змену сацыяльных слаёў;
- гістарычная культурная геаграфія — вывучае духоўную і матэрыяльную культуру;
- гістарычная геаграфія ўзаемадзеяння грамадства і прыроды — прамое (ўплыў чалавека на прыроду) і зваротнае (прыроды на чалавека);
- гістарычная эканамічная геаграфія — вывучае развіццё вытворчасці, прамысловыя рэвалюцыі;
- гісторыка-геаграфічнае краіназнаўства.
Вядомыя прадстаўнікі
правіцьЗноскі
- ↑ БСЭ Архівавана 25 ліпеня 2014.
Спасылкі
правіць- Гумилёв Л. Н. По поводу предмета исторической географии (Ландшафт и этнос) (руск.)
- Отделение истории географических знаний и исторической географии Московского центра Русского географического общества Архівавана 15 ліпеня 2007. (руск.)